We gaan het vergeten
We gaan vergeten hoe het voelt om de liefde te bedrijven
We gaan vergeten hoe de lente ruikt
We gaan vergeten hoe het voelt om een eind te fietsen
Om een kind te dragen
Om te lachen om een grap
We gaan vergeten hoe een appel smaakt
De zoetheid van aardbeien
We gaan de steeds wisselende kleuren van het bos vergeten
Hoe vogels eruitzien
De rimpels in het gezicht van onze moeder
We gaan vergeten om te dansen en te knuffelen
We gaan vergeten hoe het voelt om zorgeloos te zijn
We gaan vergeten om te rennen en te springen
En ruzie te maken
We gaan vergeten om zo intens in iets te geloven
dat we bereid zijn ervoor te vechten
We gaan vergeten hoe het voelt om te vechten voor een ideaal
We gaan vergeten hoe het voelt om spijt te hebben
Om je te schamen
Om je te generen
Om geconfronteerd te worden
We gaan vergeten hoe het voelt om onze schaduw onder ogen te komen
Om te leren van onze vergissingen
We gaan de opluchting vergeten van gezien worden zoals we zijn
We gaan vergeten hoe het voelt om een doel te hebben
Ambities
Dromen
We gaan vergeten hoe het voelt om te rouwen
Hoe het voelt als je hart gebroken wordt
We gaan vergeten dat we een hart hebben
We zullen de euforie van muziek vergeten
De verleiding van lust
De romantiek van verliefd worden
Dat gevoel in je buik als je in de ogen van je geliefde kijkt
Er zal niets dramatisch gebeuren
De overgang van de ene in de andere werkelijkheid zal niet heftig zijn
We zullen gewoon langzaam in vergetelheid glijden, zonder dat we het echt merken
Want het is een geleidelijk proces
Verspreid over meerdere eeuwen
We zullen langzaam steeds vermoeider raken
Steeds apathischer
Passief
Achteloos
Terwijl het zuurstofgehalte omlaag gaat, zullen onze lichamen langzaam aftakelen
Onze geest zal steeds minder goed gaan functioneren
Hersenmist zal het nieuwe normaal worden
We zullen vergeetachtig worden
We zullen gaan vegeteren
We zullen te moe zijn om naar buiten te gaan
Te moe om actie te ondernemen
Te lui om verbinding te maken
Te zwaar om helder te denken
We zullen volgers worden
Gehoorzame, afgestompte, onverschillige volgers
We zullen compleet waardeloze levens leiden
Omdat we ons niet langer herinneren hoe waardigheid voelt
Hoe een opwindend leven voelt
Een mooi leven
Een zinvol leven
We zullen niet langer schoonheid herkennen
Omdat we opgesloten zullen zijn in een betonnen doos
Waar geen schoonheid is
We zullen afgezonderd zijn van de natuur
We zullen afgezonderd zijn van elkaar
We zullen afgezonderd zijn van onszelf
We zullen vergeten hoe een boom eruitziet
Hoe een roos eruitziet
Hoe een madeliefje eruitziet
Niets zal ons meer interesseren
Niets zal ons meer opwinden
Niets zal ons meer woedend maken
Terwijl we langzaam afglijden in vergetelheid
Terwijl we langzaam doodgaan
We zullen stoppen met lachen
We zullen stoppen met huilen
We zullen om niets meer geven
We zullen onze menselijkheid verliezen
We zullen zeggen: het leven is nu veel beter
Want we voelen geen pijn meer
Want we voelen helemaal niks meer
We zullen vergeten hoe liefde voelt
We zullen vergeten hoe haat voelt
We zullen een hoge prijs betalen voor vrede
Behalve als we wakker worden
Sanne Burger
sanneburger.com
heftig
Zie de film Soylent Green uit 1973.
Wake up!
Of Cloud Atlas. Of The Matrix. Of Inception. Of The Hunger Games.
Mooi verwoord, Sanne. Spijtig genoeg volkomen mee eens. Maar ik zeg ook steeds; Er is HOOP! Altijd! Nooit zal iedereen zo worden zoals je beschrijft. Dat weet jij ook. Wij allen hier zijn daar al een voorbeeld van.
Feitelijk zijn we allemaal “Frodo Baggings” uit “The Lord of the Rings” die een Innerlijke reis maakt van ontwaken en het ego leert te doorzien. Uiteindelijk zullen wij dus door beginnen te krijgen dat we gemakkelijk kunnen worden misleid, zowel door zaken en anderen buiten Onszelf, als ook door onszelf (onbewustheid).
Naarmate we steeds Bewuster gaan worden kiezen we ook automatisch weer voor God’s Ware Natuur, Creatie van de Monade ofwel de Ene, God etc. Want dat is het dichtst bij de Waarheid, de Bron. De doorgeslagen onbewuste rationele mens zal steeds verder afglijden inderdaad en blijven misleid worden en vallen voor alle mooie gladde praatjes via de politiek en macht achter de schermen, die zich allen als zielloze psychopaten in de huidige wereld begeven.
Eenieder van ons heeft ieder moment van hier zijn een keuze. We kunnen kiezen, Wakker worden en als volwassenen werken aan Onszelf, c.q. de rode pil in The Matrix, of blijven slapen en alles maar accepteren wat de duisteren over ons heen gooien, c.q. de blauwe pil. “Ignorance is Bliss”… wat alleen maar zo lijkt te zijn tot het moment dat je al een en ander begint door te krijgen. “The rabbit hole goes deep…… Veeeeery deep….”
Zolang minstens één Ziel nog altijd voor het Goede blijft kiezen, voor de Ene Ware God en zijn Creatie en Waarheid, Eerlijkheid, Zuiverheid, Oprechtheid, Altruïsme, Empathie, Mededogen, dan blijf ik zelf Krachtig en Hoopvol en blijf ik ook gewoon werken aan mijn stukken en het volgende Gouden Tijdperk zal hier ooit op deze planeet weer gerealiseerd worden!
Hartegroet, Wout.
Dank voor je optimistische bespiegelingen, Wout. Wel wat veel hoofdletters 🙂
Ja wellicht heb je gelijk wat Hoofdletters betreft. Eerlijk gezegd heb ik dat “trekje” overgenomen van ook iemand die alles wat mogelijk uitzoekt en ook “last” heeft van voortschrijdend Inzicht (weer hoofdletter haha) en dus niet vastklampt aan dogma’s en dus openstaat voor nieuwe Inzichten.
De hoofdletters gebruiken we puur voor woorden die de nadruk dienen te leggen, en die degelijk positieve energie bevatten, een soort van nadruk dus. Dat viel je vast al wel op denk ik. Beetje in de zin van “Goed bedoelen en duidelijk de lezer de kracht van die bepaalde woorden laten doordringen”.
Grammaticaal gezien is het in het Nederlands incorrect en onnodig om overal hoofdletters voor te gebruiken, of om bepaalde woorden tussen aanhalingstekens te zetten, zoals ‘trekje’ of ‘last’. Je betuttelt hiermee de lezer, alsof hij of zij niet begrijpt welke woorden belangrijk zijn of welke woorden niet letterlijk bedoeld worden. Ik vind het zo lelijk zelf, dat ik je comment bijna niet gedeeld had.
Hoi Sanne, daar zit wel een kern van waarheid in. Zo was het echter absoluut niet bedoeld. Zal er eens over nadenken en meer bij stilstaan.
Hoi Wout, je zou het vrijelijk gebruik van hoofdletters en leestekens ook op kunnen vatten als dichterlijke vrijheid, dus je zou ook kunnen zeggen: waar bemoei je je mee? Kunst is immers niet gebonden aan regels 🙂
Dan is er gelukkig nog HET innerlijke stemmetje, dat me influistert, dat ik weet wat ik dan mag doen en aangeeft, dat ik niet voor niets heb geleefd.
Hartegroet uit het Oosten van NL,
Harrie
P.S. Prachtig en aangrijpend geschreven!