Maart 2020 werd de coronapandemie uitgeroepen. Inmiddels is het ruim drie jaar later. In die drie jaar is een grote hoeveelheid informatie naar buiten gekomen, maar er zijn nog steeds grote groepen mensen die zich verbergen achter het idee dat we de feiten niet kennen.
“Er is zo veel vals nieuws”, zegt de ene groep.
“Er zijn zo veel complottheorieën”, zegt de andere groep.
“Je kunt de mainstream media niet vertrouwen”, zegt de ene groep.
“Je kunt de alternatieve media niet vertrouwen. Die lui schrijven maar wat, zonder enige onderbouwing of wetenschappelijk bewijs”, zegt de andere groep.
Er is een vreemde strijd aan de gang, waarbij de mainstream media en de alternatieve media elkaar continu aanvallen en ontkrachten. De uitdrukking ‘Twee honden vechten om een been en de derde gaat ermee heen’ is hier heel toepasselijk. Twee partijen: de mainstream media en de alternatieve media, strijden om het gelijk. Wie heeft de waarheid in pacht? Wie moeten wij geloven? En waar is de derde hond?

Polarisatie
Wie komt deze strijd nou goed uit? Wat is het gevolg van deze strijd? Het gevolg is twijfel, verwarring en polarisatie. Je wordt bijna zonder dat je het door hebt, gemanipuleerd en gedwongen tot een keuze. Ben je voor de MSM (mainstream media) of ben je voor de alternatieve media?
Het is net als wat Bush destijds zei: “You are either with us or against us.” Als je niet voor ons bent, ben je tegen ons. Maar is dat wel zo?
De alternatieve media wordt niet sterker door de MSM aan te vallen en de MSM wordt niet sterker door de alternatieve media aan te vallen. Het aanvallen, zwart maken, roddelen over, belachelijk maken en beschuldigen van iemand anders, werpt ook altijd een smet op jezelf. In het gevecht worden beide partijen zwakker. Wie komt dat goed uit? Dat is de derde hond: een derde partij, die heel bewust deze ontwrichtende polarisatie aanstuurt. Dat is de partij die achter de schermen de touwtjes in handen heeft. Het is de enige partij die sterker wordt van twijfel, verwarring en polarisatie.
Om dit te keren, moeten we voorbij de polarisatie kijken. We moeten naar de feiten kijken. Het enige dat helpt om de polarisatie in de maatschappij op te lossen, zijn de feiten. Alleen met de feiten kunnen we de vragen die door de ether zoemen, beantwoorden.

Argos Medialogics
Stel bijvoorbeeld de vraag: zijn de mainstream media (het NOS-journaal, de Volkskrant, het NRC, de vele praatprogramma’s, etc.) onbevooroordeeld, objectief en neutraal, zoals ze zelf graag zeggen?
Kijk als voorbeeld naar de aflevering ‘Waarheidsstrijders of complotdenkers?’ van Argos Medialogics bij de VPRO (28 mei 2023). Alternatieve mediakanalen zoals Café Weltschmerz en Blackbx worden in dit programma keihard aangevallen en verdacht gemaakt. Het alternatieve nieuws en de mensen die dit nieuws volgen, worden op een hoop gegooid. Het zijn allemaal complotdenkers en wappies.
Is dit waar, of is dit een geval van framing? Framing wil zeggen dat je doet alsof je neutraal bent en de feiten weergeeft, maar ondertussen alles inzet om de luisteraar, bezoeker of kijker tot jouw perceptie van de werkelijkheid te bewegen. Het is liegen met de waarheid, zeg maar.
Deze aflevering van Argos zou je een goed voorbeeld van framing kunnen noemen: je kiest de zeer expressieve Micha Kat en gedreven Huig Plug uit als typische voorbeelden van vermeende complotdenkers. Dan citeer je een aantal uit zijn verband gerukte uitspraken van Rypke Zeilmaker en suggereer je dat dat bewijst dat alle, zo niet de meeste complotdenkers antisemieten zijn. Je confronteert Flavio Pasquino van Blckbox en Sander Compagner van De Andere Krant, die heel eerlijk maar ook naïef zeggen dat Rypke Zeilmaker zulke uitlatingen nooit zou doen, en je laat de conclusie ‘zie je nou wel, ze liegen allemaal, die complotdenkers’ aan de kijker over. Vervolgens toon je Wim Hof, the Iceman, in rood gestreepte poncho en met blote benen, op het podium van Blauwe Tijger. ‘Wie is die gast?’ hoor je de argeloze kijker zeggen, die hoogstwaarschijnlijk geen idee heeft wie Wim Hof is. En als toetje laat je een paar vrij excentrieke mensen aan het woord, waarmee je suggereert dat iedereen die het alternatieve nieuws een warm hart toedraagt een complotdenker, een hippie of toch op zijn minst niet helemaal normaal is.
Naast de geslaagde framing toont deze aflevering van Argos ook de zwakte van de alternatieve media. Ze zijn totaal niet voorbereid, laat staan toegerust om adequaat te reageren als ze op deze manier aangevallen worden. In zekere zin siert het de alternatieve media. Ze zijn gewoon niet gehaaid en agressief genoeg. Wellicht dachten ze dat er nu eindelijk een opening tot een echt gesprek was ontstaan, een mogelijkheid om een brug te slaan tussen twee partijen die ogenschijnlijk elkaars tegenpolen lijken. Ze zagen niet aankomen dat alles wat ze zeiden tegen ze gebruikt zou worden. Daarmee tonen ze hun naïviteit, hun onervarenheid in de keiharde wereld van de media, maar ook hun menselijkheid – en eigenlijk is dat hartverwarmend.

Het monster de media
Wat is nou het antwoord op de vraag: welke media kan ik vertrouwen, en welke niet? Meningen, daar kom je nooit uit. Meningen kunnen makkelijk naast elkaar bestaan en hoeven niet per se geworteld te zijn in feiten. De werkelijkheid wel. We hebben doorgaans een collectieve consensus over wat feit is en wat aanname. Je bent zwanger of je bent het niet. Je bent dood of je leeft. Je liegt of je spreekt de waarheid. Dat zijn voldongen feiten. Nu kun je ook een heleboel feiten relativeren totdat het aannames zijn, maar bepaalde feiten staan als een huis. Daar valt niet aan te tornen. Dat is gewoon zo.
In antwoord op bovenstaande vraag: welke media kan ik vertrouwen, kun je bijvoorbeeld kijken naar de geldstroom. Wie betaalt deze media? Argos doet dat ook. Café Weltschmerz en Blckbox worden bijvoorbeeld gesubsidieerd door de familie Poot, via hun bedrijf Chipshol. De heer Poot is een stoute ondernemer die meerdere rechtszaken heeft aangespannen tegen Schiphol en deze allemaal heeft verloren. Daarom is hij boos, dus steunt hij complotdenkers die net als hij ook tegen de regering zijn, aldus de voice over van Argos. Logisch, denkt de kijker. Hij kan niet tegen zijn verlies. Dat verklaart waarom hij complotdenkers financieel steunt. Waarom anders? Het tegensputteren van Max von Kreyfelt en Poot zelf komt knullig over, omdat de suggestie zijn werk al gedaan heeft. ‘Als je boos bent op de regering, dan wil je wraak nemen en ga je complotdenkers sponsoren’, is nu de overtuiging van de kijker geworden. Dat is nou succesvolle framing.
Toch blijft het een goede vraag: wie betaalt de media? Wat dat betreft zit dit programma heel goed in elkaar.
Hetzelfde kun je je afvragen bij de mainstream media. Wie sponsort de mainstream media eigenlijk, naast de overheid? Weinig mensen weten dat meer dan 90% van alle Nederlandse mediabedrijven in bezit zijn van slechts twee Belgische mediagiganten, De Persgroep van Christian van Thillo en Mediahuis van Thomas Leysen. Zijn de MSM dan nog wel onafhankelijk, of verwijt de pot de ketel? En waarom zei Pieter Klok, de hoofdredacteur van de Volkskrant, in de zomer van 2020: “Als de angst zo groot is, moeten we echt wel proberen met een mond te praten.” Is dat nou onafhankelijke, neutrale journalistiek? En met wiens mond, of naar wiens mond, stelt hij dan voor te praten?
En waarom ontvangen de Nederlandse media, net als vrijwel alle grote universiteiten en vele bedrijven, stichtingen en overheidsinstellingen – zelfs het RIVM – geld van de zeker niet neutrale Bill & Melinda Gates Foundation en George Soros?

Wie betaalt, bepaalt
Als je kijkt naar het financiële plaatje, dan kun je er niet omheen dat de mainstream media een beperkte visie weergeeft omdat ze afhankelijk zijn van hun geldschieters. Momenteel bestaan een groot deel van de inkomsten van de mainstream media uit subsidies en donaties van sponsors. Dat is niet alleen zo in de wetenschap, maar ook in de media. En als die sponsors belang hebben bij het verzwijgen van bepaalde feiten, dan kan het zijn dat je als media outlet voor het dilemma komt te staan: doe ik de waarheid geweld aan, of mijn budget?
Het is een feit dat de mainstream media in handen is van twee grote magnaten. De alternatieve media is dat niet. Je kunt je ook afvragen: is het inderdaad zo dat de mainstream media neutraal en objectief is en haar nieuws louter baseert op wetenschappelijke feiten en goed onderbouwde argumenten, of maakt ze zich toch (ook?) schuldig aan propaganda, sensatienieuws en entertainment?
Als voorbeeld kunnen we kijken naar de afgelopen drie jaar. Wat is daar allemaal aan onwaarheden voorbijgekomen? Hugo de Jonge loog over de mondkapjes. Rutte ontkende dat hij ooit had gezegd dat testen niet nodig was als je geen symptomen had. Ook beweerde hij stellig dat hij het boek ‘The Great Reset’ van Klaus Schwab niet kende, terwijl hij zelf een Young Global Leader is, net als Kaag, Merkel, Macron en Trudeau. De uitspraak “Daar heb ik geen actieve herinnering aan” zal Rutte zeker overleven. Hij is echt overal toepasbaar!
Of kijk naar het massaal verzwijgen van de wereldwijde oversterfte die begon na de covid-injecties en nog steeds voortduurt, of de verzwegen fraude van Pfizer, die tot op de dag van vandaag miljoenen aan schadevergoedingen heeft moeten betalen aan mensen die ziek geworden zijn of dierbaren hebben verloren als gevolg van hun producten.
Zo kun je nog veel meer feiten en leugens op een rijtje zetten die niet besproken worden in de mainstream media. Waarom is dat? Voor veel mensen betekent het feit dat iets niet besproken wordt in de mainstream media dat het dus niet waar is. Dat is dus niet zo. Het feit dat iets niet in de mainstream media besproken wordt, betekent niet per definitie dat het niet waar is.

De derde hond
Ik denk dat het belangrijkste is in deze om te beseffen dat er een derde partij is, die heel veel baat heeft bij de ruzie tussen de alternatieve media en de mainstream media. Zolang zij elkaar blijven beschuldigen, vaart de derde partij daar wel bij. Zo werkt polarisatie.
Minstens 80% van de mensen die bij de mainstream media werken zijn goede mensen. Ze bedoelen het goed en hebben zuivere intenties. Hetzelfde geldt voor de alternatieve media. Goede mensen zijn ook manipuleerbaar en beïnvloedbaar. Daarmee tonen ze in zekere zin hun menselijkheid. Hoe gehaaider je bent, hoe gemener je kunt en durft te vechten en hoe eerder je wint. Dat is wat die derde partij doet. Ze hebben een arena gecreëerd waarin ze verschillende partijen tegen elkaar laten strijden. In het oude Rome waren het de gladiatoren die elkaar moesten bevechten, tot de dood erop volgde. Nu zijn het de journalisten. De media en social media zijn het toneel waar de strijd uitgevochten wordt. Deze strijd gaat niet om eer of vermaak. Het gaat veel dieper. Het gaat om het bewustzijn van de mens. Graham Hancock zei 10 jaar geleden al tijdens een Tedtalk, die later gecensureerd werd: “There is a war on consciousness” – er woedt een oorlog tegen bewustzijn.
De vraag is: met wie stem jij in? Wie geef jij je bewustzijn? Ga je je laten verleiden tot het kiezen tussen links en rechts, alternatief of mainstream, voor of tegen, of stop je op een gegeven moment met het je als een pingpongbal heen en weer laten schieten tussen verschillende meningen, en ga je kijken naar: wie verzint dit?
Wie brengt continu polariteit in de dialoog, in de wereld, op social media, op het nieuws? Wie, en waarom?
Het kan niet anders of het is inderdaad dat kleine, irritante groepje machthebbers waar de Rothschilds, de Rockefellers, de Bilderbergers, de Bill & Melinda Gates Foundation, George Soros, Klaus Schwab, de top van het WEF, de WHO en de hele VN deel van uitmaken.
Het groepje van regeringsleiders, multinationals en NGO’s dat in Davos bijeenkomt … het is hun idee. Het is Agenda 2030. Het is wonderbaarlijk dat ze dat hebben weten te framen als een complottheorie. Zo gauw iemand ‘Agenda 2030’ zegt, roepen mensen: ‘Oooh! Complottheorie! Complotdenker!’ Terwijl er toch echt een Agenda 2030 is, met 17 SDG’s: Sustainable Development Goals ofwel Duurzame Ontwikkelingsdoelen, die alle 17 even utopisch als creepy zijn. Creepy, als je kijkt naar hoe die SDG’s momenteel uitgewerkt worden.

Globalisering
Nu komen we bij de kern van de zaak. Want zo’n primaire, emotionele reactie op bijvoorbeeld de term ‘Agenda 2030’ vraagt om zelfonderzoek. Je kunt je afvragen: waarom reageer ik zo heftig? Wat zit daarachter? in plaats van te denken dat je het allang door hebt en onmiddellijk de conclusie te trekken dat de persoon met wie je praat of het artikel dat je leest of het interview dat je beluistert onzin is, kun je beter naar jezelf kijken. Die heftige reactie wijst doorgaans op cognitieve dissonantie.
Wanneer je bijvoorbeeld de SDG’s zorgvuldig bestudeert, ontdek je dat er akelig veel overlappingen zijn tussen de doelen die daar gesteld worden en de maatregelen die genomen zijn naar aanleiding van de coronapandemie. Klaus Schwab, ofwel Clown Schwab, ofwel Pad in Pak, de oprichter en leider van het WEF, gaf in 2020 en daarna ook gewoon openlijk toe dat hij de pandemie als een buitenkans zag ‘to Build Back Better’. Woorden die door alle Young Global Leaders (Rutte, Kaag, Trudeau, Macron, Merkel, etc.) op alle mainstream media nieuwskanalen nagepraat werden. Build back better wil zeggen: de samenleving rigoureus herorganiseren. Dankzij de pandemie konden de WEF, de VN, de WHO en andere organisaties regeringen ertoe brengen om er wetten doorheen te drukken die er anders niet gekomen zouden zijn. Een van de belangrijkste doelen van de VN en het WEF is het creëren van een One World Government, ofwel globalisering. Ze willen een globale economie (you will own nothing and be happy), een globale gezondheidszorg (verplichte vaccinatie), etc. Ze hebben momenteel een enorme stap gezet om dit te bereiken: er wordt wereldwijd een nieuw verdrag besproken, die zegt dat bij een volgende pandemie alle landen die lid zijn van de WHO (World Health Organisation) verplicht zijn om de besluiten van de WHO te volgen. Als de WHO zegt: iedereen 2 weken in lockdown want er waart een nieuw levensgevaarlijk virus rond, dan moeten we allemaal 2 weken in lockdown. Als de WHO zegt: alle kinderen onder de 6 moeten op school blijven en mogen niet meer naar huis, in het belang van de algemene veiligheid, zijn we verplicht om te gehoorzamen. Misschien mogen we dan naar onze kinderen zwaaien door het schoolraam, net als in 2020 naar onze ouders in het verzorgingstehuis. Als de WHO zegt: verplichte vaccinatie, dan moet onze regering dat gaan afdwingen. Dat staat in de WPG, de Wet Publieke Gezondheid, die recentelijk door de Eerste Kamer is goedgekeurd. Hoe gaat dat eruitzien? Dat weten we niet, maar de geschiedenis geeft wel een aantal opties.

Ken u zelve
Wat je als individu kunt doen, is onmiddellijk bij jezelf te rade gaan wanneer je een automatische reactie hebt. Als je iets hoort, ziet of leest en een heftige reactie hebt die voorbij alle ratio of logica gaat, maar waar je meteen zegt of denkt: Oooh! Complottheorie! Complotdenker! Wappie! Belachelijk! of iets van die strekking, dan weet je dat het beste is wat je kunt doen: even je oordeel uitstellen en in plaats daarvan onderzoeken waar het nou precies over gaat. Wat is de bron? Wie is de persoon die dit beweert? Wat wordt er nog meer gezegd en geschreven over dit onderwerp? Stel je oordeel uit.
Mocht je op dit moment zo’n reactie hebben, stel dan ook je oordeel uit. Ga in plaats daarvan naar de website van de VN, de website van de SDG’s en begin met lezen. Bestudeer het. Doe het gewoon.
Deze zelfbeheersing, deze mentale discipline, deze oefening in helderheid en onderscheidingsvermogen is momenteel het neusje van de zalm als het gaat over het doorzien van propaganda en de beïnvloeding van de menselijke geest.
Hetzelfde kun je doen als het gaat over de klimaatcrisis, de LGBTQ beweging, de opgedrongen genderverwarring, etc.
Vraag je bij alles wat je als vanzelfsprekend aanneemt af: waarom denk ik dat? Waarom geloof ik dat? Weet ik het zeker, of heb ik het aangenomen van dokters, leraren, ouders, beroemdheden, influencers, het journaal of andere autoriteiten en helden, omdat ik ervan uitging dat ze gelijk hadden? Hoe komen die autoriteiten eigenlijk aan die informatie? Van de universiteit? Maar wie bepaalt het lesmateriaal van de universiteiten eigenlijk? Waar komt die informatie vandaan? Klopt het wel?
Klopt het wel?
Klopt het wel?

We moeten ons echt bij alles opnieuw gaan afvragen: klopt het wel? Ook, of misschien wel juist, bij zaken die via de wetenschap naar voren komen, want wetenschap is momenteel de nieuwe religie. Wetenschap is ons huidige houvast. Dit geeft wetenschappers heel veel macht en de vraag is: gebruiken ze hun macht wel constructief? Kunnen ze wel omgaan met zo veel macht?

Lijstje
Bij deze een kort lijstje waarmee je kunt oefenen. Zijn het feiten of aannames?
Verwerp ze niet meteen, maar pas bovenstaande oefening toe.
Maak je geest vrij.
Stap uit de polariteit, de verwarring en de twijfel.
Je kunt de feiten wel degelijk kennen.
Ze liggen voor het oprapen!
Twijfel is voor pussies.

1. Er was geen pandemie. Dit kun je bewijzen door te kijken naar het globale sterftecijfer, dat ver onder de norm van een pandemie lag.
2. Er is geen Sars-Cov-2 virus. Dit kun je bewijzen door aan te tonen dat er geen enkel onderzoek of wetenschappelijk onderzoek is dat het vermeende Sars-Cov-2 virus heeft aangetoond.
3. Er is nog nooit welk virus dan ook aangetoond. De ziektekiemtheorie is een hoax.
4. Vaccinaties werken niet. Dit kun je behalve bovenstaande ook bewijzen door het materiaal te onderzoeken dat sinds 1900, het begin van de vaccinatie-industrie, gepubliceerd is. Er is de afgelopen 120 jaar onnoemelijk veel literatuur verschenen die aantoont dat de vaccinatie-industrie de meest dodelijke industrie is van allemaal.
5. Er is geen klimaatcrisis. Dit kun je gemakkelijk aantonen door te kijken naar wetenschappelijke rapporten over het klimaat, de bodem, het water en de staat waarin de natuur zich momenteel bevindt. De diversiteit onder dieren en planten is groter dan ooit. De wereld is groener dan ooit. De minieme stijging van het CO2-gehalte heeft de natuur heel erg goed gedaan. Er is geen stijging van de zeespiegel, er is geen smelting van de gletsjers, er is geen oversterfte onder ijsberen – integendeel!
6. Er is geen oliecrisis. Er is nooit een tekort aan olie geweest en dat zal er nooit zijn. Het idee van een olietekort was een succesvolle marketingtruc van de Rockefellers om de olieprijs op te drijven en een monopolie te creëren.
7. De top van de media, de top van de politiek en de grootste multinationals zijn een drie-eenheid. Ze spelen allemaal onder een hoedje. Zij zijn de derde hond en spelen het volk tegen elkaar uit.

Sanne Burger
sanneburger.com