Sommige mensen gebruiken woorden om dichterbij te komen: dichterbij de ander, dichterbij de waarheid. Andere mensen gebruiken woorden om afstand en verwarring te creëren, om de ander (of zichzelf) zand in de ogen te strooien, op een dwaalspoor te brengen. Sommige mensen liegen met woorden. De een doet dat bewust, de ander doet het onbewust. De heersende machten doen het bewust, met behulp van de media, om de opinie te sturen, verkiezingen te manipuleren, oorlog en corruptie te rechtvaardigen, maatregelen uit te vaardigen, angst aan te jagen, hun shit te verkopen, verdeling te zaaien en hun agenda uit te rollen.

Spellen

Woorden hebben een immense kracht – elk op zich, en in combinatie. Het woord spell betekent niet voor niets in het Engels zowel ‘spellen’ als ‘een vloek uitspreken’: to cast a spell. In het Nederlands verwijst het woord ‘spellen’ behalve naar ‘woorden vormen’ ook naar spelletjes: schaken, knikkeren, voetbal: leuke dingen! Misschien zijn Nederlanders van nature optimistischer dan Engelsen? Het woord ‘formule’ verwijst zowel naar formulering: woorden geven aan, als naar de chemische samenstelling van een stof. De formule van een toverdrank. De formule van een toverspreuk. Same same.
Woorden hebben creatieve krachten. We noemen dat magie omdat we het niet kunnen verklaren, maar het heeft te maken met frequentie. Elk woord heeft een specifieke frequentie. Sommige woorden hebben een lage (destructieve) frequentie, maar zijn niet zo krachtig. Andere woorden hebben een hoge (constructieve) frequentie en zijn ook niet zo krachtig. De woorden met de meeste impact, de meeste macht, zijn de woorden met een krachtige trilling, die hoog of laag kan zijn. Een combinatie van woorden kan de frequentie en kracht verhogen/versterken of juist verlagen/verzwakken. Dat is waar de magie pas echt begint: je kunt met woorden helen, maar je kunt met woorden ook vernietigen. Kijk naar de foto’s van Masuro Emoto en Veda Austin, en je ziet hoe water reageert op de kracht van woorden (en muziek).

Taalverloedering

Het is niet voor niks dat de eerste leefregel van de Tolteken is: wees onberispelijk met je woorden – want je woorden zijn creatief. De Tolteken wisten dat, maar wij lijken het vergeten te zijn. In onze tijd en cultuur worden woorden vaak op een onzorgvuldige manier gebruikt. Woorden met een hele krachtige betekenis, een hele krachtige trilling, worden te pas en te onpas rondgestrooid, zonder dat er nog enig bewustzijn is van de ware betekenis en macht van het woord. Taalverloedering, wordt dat ook wel genoemd.
Neem bijvoorbeeld de enorm krachtige zin ‘Ik hou van je’. Voordat je zo’n uitspraak doet, zou je jezelf de vraag moeten stellen: wat bedoel ik hiermee? Bedoel je ‘Ik wil aandacht van je’ of ‘Ik wil met je naar bed’ of ‘Ik wil iets van je (subvraag: wat wil je van die persoon?)’ of ‘Ik heb op dit moment een toevallige oprisping van affectie voor je’ of ‘Ik wil graag dat jij denkt dat ik van je hou’ of ‘Ik wil mezelf graag als een liefdevol persoon zien’, of ‘ik weet het niet zeker, maar het zou best kunnen dat ik van je hou’ of ‘ik ben in een goede bui’?
De woorden ‘Ik hou van je’ hebben een enorme impact. Maar juist door die impact heb je ook een verantwoordelijkheid als je die woorden uitspreekt. Er wordt van je verwacht dat je ze waarmaakt. Als je dat niet wilt of kunt, of als je het niet zeker weet, dan kun je beter je mond houden. Barry Long, een spiritueel leraar, zei ooit: To love is to be willing to die for. Daarmee zette hij mensen wel aan het denken! Wat betekent liefde voor jou?

Woordinflatie

Als een woord te vaak gebruikt wordt, in een context die dat specifieke woord eigenlijk niet waard is, dan verwatert de betekenis ervan. Er ontstaat woord-inflatie. Het lijkt heel wat, maar de oorspronkelijk intentie en kracht is eruit. Het wordt een nietszeggende, lege huls. Dat is niet alleen respectloos naar de ander toe (en naar jezelf), maar ook naar het Woord zelf.‘Vergeving’ is ook zo’n woord. Je kunt makkelijk zeggen ‘Ik vergeef je’, maar kun je ook vergeven? You can’t fake it til you make it. Je kunt niet alvast de woorden gebruiken, in de hoop dat het dan ook gebeurt. Het zou precies andersom moeten zijn. Zeg pas ‘Ik vergeef je’ als je het echt kunt. Gebruik zulke woorden niet ijdel. Ze zijn te krachtig. Het zijn geneeskrachtige woorden, maar alleen als je ze op een onberispelijke, dat wil zeggen eerlijke manier gebruikt, anders richten ze juist schade aan.
Je moet je woorden kunnen belichamen. Je moet ze tot in iedere cel van je lichaam kunnen voelen vibreren. Je moet ze kunnen zijn als je ze uitspreekt, anders kun je ze beter niet gebruiken. Daarom is het ook gevaarlijk om woorden met een negatieve trilling te gebruiken, want die kunnen echt schade aanrichten. Zelfs negatieve gedachten – en positieve gedachten – hebben een impact op het lichaam en de omgeving, al spreek je ze niet eens uit.

The Handmaid’s Tale

The Handmaid’s Tale is een ijzingwekkend goede serie (vooral het eerste seizoen) die zich afspeelt in een dystopische toekomst, waar het grootste deel van de mensheid onvruchtbaar is geworden. (Sounds familiar?) De vrouwen die nog wel kunnen baren, worden gevangengenomen en systematisch verkracht. Als ze een kind baren, wordt dat van ze afgenomen en gaat het naar de elite. Het hele systeem is door en door verrot en wordt in stand gehouden door gewapende militairen, geweld, marteling, dreigementen, straf en moord, maar de elite rechtvaardigt het door middel van woorden.
De rituele verkrachting tijdens de ovulatie van de handmaid  wordt ‘ceremonie’ genoemd. Iedere handmaid wordt begroet met: Blessed be the fruit en moet antwoorden met het vulgaire May the Lord open. De woorden May the Lord open zijn niet vulgair, maar ze worden het wel in deze context, net als praised be, blessed be, may God bless his endeavour and bring forth his miracle, etc.
Under His eye is ook een mooie. Ze doen alsof ze God bedoelen, maar het is in werkelijkheid een constante reminder dat de handmaids bij alles wat ze doen gecontroleerd worden. Overal zijn spionnen, die Eyes genoemd worden. The Handmaid’s tale laat op sublieme wijze zien hoe woorden misbruikt kunnen worden, waardoor hun oorspronkelijke betekenis omkeert en ze precies het tegenovergestelde bewerkstelligen.

Zwarte magie

De manier waarop woorden en bijbelteksten gebruikt worden in The Handmaid’s Tale is zwarte magie, die ook in de echte wereld wordt toegepast. Een goed voorbeeld zijn de SDG’s, de Social Development Goals van de United Nations. Ze zeggen het een, maar bedoelen precies het tegenovergestelde. Goede gezondheidszorg voor iedereen? Klinkt goed, maar ze bedoelen eigenlijk: verplichte vaccinatie voor iedereen. Absolute macht voor het WEF. Goed onderwijs? Staatsonderwijs, bedoelen ze, waarbij kinderen door de staat worden opgevoed en ouders niks meer te zeggen hebben. Gendergelijkheid? Genderverwarring, bedoelen ze. In die zin is The Handmaid’s Tale uiterst realistisch en leerzaam.

Hoe bewuster je bent van het feit dat woorden een frequentie, een energie in zich dragen, dat woorden macht hebben, dat woorden de werkelijkheid beïnvloeden en mede creëren, hoe voorzichtiger je zult zijn met je woorden en hoe alerter je zult zijn op het oneigenlijke woordgebruik van anderen.

Sanne Burger
sanneburger.com