Een jaar of tien geleden was ik op pad in Noord Spanje, op zoek naar de ideale woongemeenschap. Die vond ik niet, maar ik vond wel prachtige plekken, deed een heleboel inspiratie op en ontmoette bijzondere mensen. Ole was zo’n bijzonder mens. We ontmoetten elkaar op een dorpspleintje in een van de vele dorpjes die ik aandeed. Hij viel me meteen op met zijn lange witte haar en zijn knalblauwe ogen. Hij stond rustig te kijken en straalde me tegemoet toen onze blikken elkaar ontmoetten. We raakten aan de praat en hij nodigde me uit in zijn huis, waar ik uiteindelijk drie dagen bleef. Hij sprak nauwelijks Engels en ik sprak nauwelijks Spaans, maar met handen en voeten en met veel geduld en gelach lukte het ons om elkaar te verstaan.
Ik begreep dat hij jaren eerder een ernstig ongeluk had gehad met de motor.
“Alles was kapot”, zei hij stralend. “Ik kon niet meer lopen, ik kon niet meer denken en had veel pijn.”
Hij demonstreerde zijn verhaal door met een van pijn vertrokken gezicht kromgebogen door de kamer te strompelen.
“Maar kijk mij nu!” riep hij toen en lachend maakte hij een rondedansje en zwaaide met zijn armen door de lucht. “Ik heb mezelf genezen!”

“Hoe heb je dat gedaan?” vroeg ik.
Zijn antwoord duurde drie dagen. Hij liet me zijn vele kristallen zien die hij overal in huis had uitgestald.
“Deze heb ik allemaal zelf gevonden en mee naar huis genomen”, zei hij. “Zij geven me kracht.” Verder was zijn huis bijna leeg, op een paar oude meubels na.
Hij nam me mee het bos in en liet me zijn ‘bed’ zien, een soort nest dat hij had gemaakt van samengebonden takken en bladeren.
“Hier slaap ik als het niet te koud is en als het niet regent”, zei hij.
“Wil je hier een keer met mij slapen?”
“Eh.. nee”, zei ik enigszins ongemakkelijk en hij lachte.
“Dat begrijp ik”, zei hij vriendelijk. “Jij moet nog wennen aan de natuur. Geeft niks, hoor.”
Later bleek dat hij ook nog een huis had in het dorp. We gingen erlangs om de post op te halen. Het was volledig gemeubileerd en van alle gemakken voorzien.
“Van mijn moeder geweest”, zei hij. “Maar ik wil hier niet wonen. Te ver weg van de natuur.”

Waar het op neerkwam was dat hij zijn verbinding met de natuur weer helemaal hervonden had en zijn hele leven had omgegooid sinds het ongeluk. Hij werkte af en toe in een garage als hij geld nodig had, maar hij had maar heel weinig nodig, vertelde hij.
Zelf zei hij: “Rozenbottels en ginkgo biloba hebben mijn leven gered.”
Hij liet me een enorme zak vol rozenbottels zien.
“De beste bron van vitamine C”, zei hij. “Ik heb na mijn ongeluk heel veel rozenbottels gegeten en er thee van gedronken, want mijn lichaam had dat nodig om te herstellen. Mijn immuunsysteem was helemaal kapot, maar dankzij mijn rozenbottels ben ik nu sterker dan ooit.”
Zo trots als een kind liet hij zijn spierballen zien. Het was moeilijk zijn leeftijd te schatten. Op een gegeven moment vertelde hij me dat hij ver in de 60 was, maar vaak gedroeg hij zich als een kind, zo speels en blij was hij. Iedere ochtend verwelkomde hij me met verse rozenbottelthee. Hij was altijd veel eerder wakker dan ik.

Ook vertelde hij over de Ginkgo Biloba boom. De thee en het poeder van de bladeren hadden hem enorm geholpen bij zijn herstel.
“De Ginkgo Biloba is de oudste boom ter wereld” vertelde hij. “Hij is miljoenen jaren oud! En weet je waarom? Omdat hij zo sterk is! Hij overleeft alles! Als je de bladeren van de Ginkgo Biloba eet of er thee van maakt, dan word je net zo sterk als hij. Hij geneest alle kwalen, want zijn levenskracht is groter dan alle ziektes bij elkaar.”

Als avondeten kookte hij een eenvoudige maaltijd van rijst en verse groenten, gestoomd en als salade. Hij maakte er een bijzondere dressing bij van spirulina, knoflook, zout, citroensap en olijfolie.
“Wat is dat?” vroeg ik toen ik het donkergroene poeder zag, de spirulina.
“Ooooooh, dat is het geheim van de zee”, zong hij. “Voor sterke botten!”

Rozenbotteljam

Voor deze jam kun je de wilde rozenbottels gebruiken die overal groeien. Goed wassen!

Ongeveer:
1 kg rozenbottels
300 gram agavesiroop of honing
De rasp van 1 limoen of 1/2 citroen
3 gram agar agar
In kokend water gesteriliseerde glazen potten

Snij het roosje van de rozenbottels af en snij ze doormidden. Je hoeft ze niet te ontpitten.
Kook ze ca. 20 minuten in een beetje water.
Pureer ze vervolgens door een zeef.
Doe de puree terug in de pan en voeg er zoetmiddel, limoen/citroen en agar agar aan toe. Kaneel is ook lekker.
Laat weer een paar minuten koken.
Doe de jam in de gesteriliseerde glazen potten en zet ze op zijn kop. Zo kun je de jam lang bewaren.
(Je kunt er eventueel ook in stukjes gesneden appels aan toevoegen – die voeg je dan toe als je de puree weer opkookt.)

Spirulina-dressing (heerlijk bij rijst, salades, wok – eigenlijk heerlijk bij alles)

Ongeveer:
2 eetlepels spirulinapoeder (of chlorellapoeder)
Een paar teentjes knoflook
Een beetje citroensap
Een flinke scheut olijfolie

Snij de knoflookteentjes fijn. Mix alle ingrediënten. Klaar.
Je kunt hier natuurlijk ook mee variëren en er bijvoorbeeld guacomole van maken (2 avocado’s erbij), of er fijngesneden wortel, ui, bleekselderij, sesamzaad, pijnboompitten, pompoenpitten, zonnebloempitten en/of verse kruiden aan toevoegen.

Ginkgo Biloba

De Ginkgo Biloba boom is oorspronkelijk Chinees, maar heeft zich inmiddels over de hele wereld verspreid. Je kunt het poeder, de thee en capsules in de natuurwinkel of natuurlijke apotheek kopen, maar het mooiste is natuurlijk als je zelf de bladeren kunt plukken. Ik weet dat bijvoorbeeld in Utrecht verschillende Ginkgo Biloba bomen staan, bijvoorbeeld in de tuin bij hotel ‘Karel V’ en in het Oorsprongpark. Check monumentaltrees.com om te kijken of er bij jou in de buurt een staat. Bij mijn moeder in de tuin staat er ook een!

Van Ginkgo Biloba bladeren (vers of gedroogd) kun je thee zetten, je kunt het poeder of de capsules innemen en misschien kun je er ook wel een dressing van maken. Ga ik eens proberen!

Sanne Burger
sanneburger.com