De hardcore healer

Sanne Burger

8 december 2021

Er zijn healers die zichzelf totaal opbranden, ten dienste van de mensheid. Het zijn meestal niet de meest zichtbare, opvallende, rijke, succesvolle of beroemde healers. Ze zijn ook niet per se erg sociaal begaafd, communicatief of commercieel, zoals bijvoorbeeld Tony Robbins, Deepak Chopra of Medical Medium. Het kenmerk van dit type healers is juist dat ze zichzelf volkomen opbranden en dus ook niks doen om zichzelf te verrijken of goed voor de dag te komen. Ze leven echt alleen maar om anderen te dienen.

Ze maken vaak belachelijke uren als ze eenmaal een modality gevonden hebben waarmee ze anderen echt kunnen helpen. Ze offeren zichzelf volledig op. Het zijn vaak niet de meest gezonde mensen, want ze offeren net zo makkelijk hun gezondheid op. Ze werken door tot ze letterlijk door hun knieën zakken, totdat ze fysiek echt niet meer kunnen. Vaak gebruiken ze hun lichaam vooral als werktuig en zijn ze er niet erg voorzichtig of zorgzaam mee. Voor gezond eten hebben ze ook geen tijd. Ze eten gewoon dat wat het makkelijkst is, de minste moeite kost en de meeste energie oplevert. Het zijn vaak mensen die heel weinig dankbaarheid krijgen en wiens persoonlijke leven absoluut niet op orde is. Ze ruimen hun huis niet op, hebben geen relatie, geen hobbies en geen vrije tijd, omdat ze daar geen moeite voor doen. Het maakt ze te weinig uit.

Ze benaderen het leven vanuit een compleet ander perspectief dan de meeste mensen. Ze kijken veel meer vanuit het grotere geheel. Ze zijn op aarde gekomen met een heel helder besef van het feit dat hun lichaam, hun persoonlijkheid en hun tijd in dienst gesteld moeten worden voor het helen van de mensheid. Deze healers krijgen paradoxaal genoeg juist vaak kritiek in plaats van dankbaarheid, omdat andere mensen vinden dat ze op persoonlijk vlak niet aardig genoeg doen. Die mensen vinden dat ze meer tijd zouden moeten vrijmaken om leuke dingen te doen, dat ze beter voor zichzelf zouden moeten zorgen, dat ze gezelliger moeten doen, dat ze een bloemetje moeten meebrengen, dat ze meer interesse moeten tonen voor hun persoonlijke drama, dat ze een mening moeten hebben over het weer, dat ze zich meer aan de sociale omgangsvormen moeten houden, etc. De healer zal alleen maar zeggen: “Ik moet niks”, als hij al iets zegt.

Aanvankelijk begreep ik dat zelf ook niet. Als je nou zo’n goede healer bent, dan zorg je toch ook goed voor je eigen lichaam, je gezondheid, je huis, je geld, je relaties en je sociale leven? Dat hoge niveau van bewustzijn moet toch op alle niveaus zichtbaar zijn? Inmiddels begrijp ik het beter. Het is gewoon niet belangrijk genoeg voor ze. Wat maakt je gezondheid uit als je belangrijker dingen te doen hebt? En wat maakt je persoonlijke leven uit als je niet op aarde bent om een gezellig huisje-boompje-beestje te leiden, maar als je hier bent om hard core healings te geven, om puin te ruimen, om zoveel mogelijk mensen aan te raken met je energie, om zoveel mogelijk zielen vrij te maken?

Hoe doe je dat? Nou, dit type healer doet het door zichzelf compleet op te branden. Ze stoppen pas met werken als ze echt op zijn, wat voor hen wil zeggen: als het lichaam letterlijk stopt door niet langer te functioneren. Dan nemen ze rust, totdat het lichaam weer door kan, en geen seconde langer. Vaak vinden ze het leven niks aan, maar ze zijn consciëntieus. Ze zijn volledig toegewijd aan hun missie. De enige reden waarom ze op aarde zijn is om anderen te healen. Niks meer, niks minder. Ze laten zich niet afleiden. Al kan het lichaam klagen, al kan de persoonlijkheid protesteren, de ziel is zo sterk dat de ziel bepaalt wat er gebeurt. En de ziel zal het lichaam en de persoonlijkheid heel vaak onderaan op het lijstje zetten, want er moet gewoon gedaan worden wat er gedaan moet worden.

Het is 2 voor 12, dus als de persoonlijkheid van zo’n type healer zegt: “Vandaag gaan we uitrusten, vandaag gaan we even ons eigen proces doen, vandaag gaan we aandacht besteden aan de relatie, vandaag gaan we lekker shoppen en uit eten, of vandaag gaan we even helemaal niks doen en in het bos wandelen”, dan zal zijn ziel zeggen: “Doe dat maar als we uit de moeilijkheden zijn. Doe dat maar als er weer vrede is. Dit is niet de tijd om te genieten, er moet gewerkt worden. Je moet de mensen uit het moeras trekken. Je moet de mensen van de straat halen. Je moet de mensen laten inzien hoe ze zichzelf kunnen redden. Doe je dat niet, dan is het straks te laat, dus stel dat jezelf pamperen maar even uit. Het gaat in dit leven niet om jou, het gaat om het grotere geheel, weet je nog?”

Snap je dat dit soort mensen niet altijd even populair zijn bij hun medemens, maar wel bij hun cliënten, voor wie ze dag en nacht klaarstaan? Meestal zijn ze ook onzichtbaar op social media, omdat ze liever onder de radar blijven. Ze doen niet aan marketing, ze hebben het zo al druk genoeg. Ze hebben geen bestsellers geschreven, geven geen online trainingen en hebben vaak niet eens een website. Ze hebben geen behoefte aan bewondering of erkenning, verdienen vaak heel weinig en doen veel van hun werk gratis of voor een belachelijk lage prijs. Dat is deels omdat ze niet goed voor zichzelf zorgen, maar ook omdat ze nooit een cliënt zullen weigeren die echt hulp nodig heeft.

Kortom, ze zijn hier niet voor zichzelf, maar ze zijn hier echt voor de ander. Ik heb diep respect voor deze healers en ergens heb ik met ze te doen, want ze hebben op persoonlijk niveau echt een zwaar leven. Tenminste, gezien vanuit het gangbare perspectief dat zegt dat een gezond, comfortabel, succesvol leven het toppunt van geluk is. Vanuit dat perspectief is er echt maar weinig aan voor deze mensen. Maar als je hun leven bekijkt vanuit de vraag: hoeveel dragen ze bij aan de transformatie van de mensheid, aan het werkelijk bevrijden van de mens, dan kan ik alleen maar diepe dankbaarheid, bewondering en respect voelen. Want echt, er zijn maar heel weinig mensen zoals zij.

Sanne Burger
sanneburger.com

3 Reacties

  1. Lilly

    Dank je Sanne, wat een rake en respect- en liefdevolle analyse van deze zielen. Zo onzichtbaar en zoooo dienstbaar. Inderdaad omdat zij niet anders kunnen en voorbij zijn aan hun eigen persoonlijke leven en comfort. Toch gun ik hen van harte “best of both worlds”.

    Antwoord
  2. Claes-Berend

    Ontroerend treffend.

    Antwoord
  3. vera

    prachtig Sanne, ja Bruno Gröning was (en is) er zo een. Hij werkt na zijn dood gewoon door!
    dankjewel voor al je blogs, wederom. Je raakt héél vaak mijn hart.

    Antwoord

Geef een reactie

You might like this too …

Voor geen goud

Voor geen goud

Er was eens een man die besloot om op avontuur te gaan. Hij werd goudzoeker. Hij trok naar het Noorden om zijn geluk...