Vroeger dacht ik altijd dat er maar één soort mens bestond, maar door heel veel verschillende mensen te masseren, ben ik langzaam maar zeker verschillende groepen gaan onderscheiden. Het lijkt erop dat het menselijk lichaam zich voor verschillende levensvormen leent, terwijl het heel consistent is qua uiterlijk.

Elven
Je hebt bijvoorbeeld de elven, ofwel de pixies. Die kun je herkennen aan hun tengere gestalte, smalle schouders, lichte botten, puntige voeten, lange vingers, kleine gezichtjes en enorme ogen, die een mengeling van onschuld en verbazing uitstralen. Meestal hebben ze een kleine, puntige kin en vreemd gevormde oren, net iets groter dan je zou verwachten. Vaak liggen de oren plat tegen het hoofd aan of staan ze juist heel ver van het hoofd af, wat de elf iets komisch geeft.
Elven hebben over het algemeen een heel goed ontwikkeld rugbewustzijn. Ik denk dat dat komt omdat daar vroeger hun vleugels zaten. Ze vinden het heerlijk als hun rug gemasseerd wordt, met name daar waar de aanhechtingspunten van hun voormalige vleugels zitten.
Het meest kenmerkende van elven is dat ze heel gemakkelijk astraal reizen. Zo gauw ze ontspannen, zijn ze poef, weg. Je moet als masseur dan ook niet proberen een elf in het lichaam te trekken, vanuit het misplaatste idee dat dat hoort. Dat vindt een elf helemaal niet fijn en dat is ook niet de bedoeling.
De ziel van een elf moet vrij kunnen vliegen, dat is haar bestemming. Een elf is een boodschapper die tussen de verschillende werelden reist en voor wie de materie niet zoveel betekent. Een elf voelt zich veel meer thuis in de astrale wereld. Het beste wat je voor een elf kunt doen is haar een veilige bedding geven, zodat ze veilig kan reizen.
Een ander typisch kenmerk van een elf is dat tijd en ruimte zich anders gedragen in haar buurt. De tijd vertraagt of verdwijnt zelfs helemaal. Als je een uur met een elf doorbrengt, lijkt het alsof uren verstreken zijn. Dat is omdat voor elven tijd en ruimte niet bestaan. Ze doen wel hun best om zich aan de aardse regels te houden, maar zowel tijd als afstand gedragen zich niet zoals het hoort rondom een elf.

Reuzen
Reuzen zijn een hele oude levensvorm die veel eerder op aarde waren dan wij, de mens van tegenwoordig. Ze zijn inmiddels bijna uitgestorven. Reuzen zijn over het algemeen groot en breed, behalve als ze gemixt zijn met andere, kleinere levensvormen.
(Mensen kunnen dus deel reus en deels iets anders zijn. Het lijkt erop dat de verschillende levensvormen zich vroeger makkelijker konden kruisen dan nu – net als bijvoorbeeld een ezel en een paard – vandaar de vele mixen op aarde.)
Reuzen hebben een bijzonder sterk gestel, zware botten en een mooie, lage stem. Ze worden vaak heel oud en bewegen zich opmerkelijk traag. Ze lijken op bergen. Ze spreken weinig, maar als ze iets zeggen heeft het een enorme impact en resonantie. Het zijn de ruwe bolster blanke pit-types, die geen vlieg kwaad doen en van nature vriendelijk en behulpzaam zijn.
Reuzen hebben altijd een bepaalde droefheid over zich. Vaak hebben ze gebogen schouders en soms ook een kromme rug. Het zijn de echte melancholici onder de mensen. Ze dragen de herinnering aan een tijd waarin ze vredelievend op aarde leefden, totdat de een of andere ramp plaatsvond die dood en verderf zaaide en waar ze alles wat ze lief was kwijtraakten. Ze werden in grote getale vermoord en ook de aarde werd vreselijk toegetakeld. Dat verdriet dragen ze tot op de dag van vandaag met zich mee.
Reuzen verdragen de manier waarop de mens momenteel met de aarde omgaat nauwelijks. Daarom trekken ze zich vaak terug en doen ze niet mee aan de rat race. Ze verlangen naar de rust en stilte van de natuur en zijn daar het meest gelukkig. Het zijn diepvoelende wezens, maar ze uiten het niet. Veel van hen leven solitaire levens, diep verborgen in de meest afgelegen hoeken van de aarde. Ze hebben ongekende survival skills, omdat ze de aarde zo goed kennen.
Reuzen moet je vooral met rust laten. Je moet niet proberen ze te dwingen om hun gevoelens te uiten of te praten over waarom ze zo droevig zijn. Daar doe je ze geen plezier mee. De melancholie van een reus is een zijnstoestand die niet zal veranderen, en dat hoeft ook niet. Het hoort bij ze. Het definieert ze. Liefdevolle aanraking werkt voor een reus heel goed, omdat hij dan kan ontspannen en het grote verlies iets draaglijker voor hem wordt.
Reuzen kunnen heel goed genieten, maar ze doen dat gewoon minder uitgelaten dan andere mensensoorten. Reuzen worden bijna nooit kwaad, behalve wanneer ze gedurende lange tijd getreiterd worden of wanneer ze moeten aanzien hoe de natuur moedwillig kapotgemaakt wordt. Als een reus zijn geduld verliest en kwaad wordt, berg je dan maar, want zijn kracht is legendarisch.

Robotmensen
Dit is een hyperintelligente levensvorm met een grote affiniteit voor technologie. Misschien is het een levensvorm die afkomstig is van een buitenaardse beschaving met een buitengewoon ontwikkelde technologie, veel verder dan wat wij momenteel hier op aarde hebben.
Het zijn de whizzkids, de nerds, de programmeurs, de architecten en de IT-ontwikkelaars. Ze zijn vaak lang en mager, bewegen zich hoekig, verre van gracieus of elegant. Ze vergeten vaak te eten en zijn altijd gespannen. Hun neurologische activiteit is vele malen sneller dan die van de gewone mens. Sheldon Cooper van ‘The Big Bang theory’ is een typisch voorbeeld van een robotachtige.
Een opmerkelijk kenmerk van een robotmens is dat hij of zij nauwelijks gevoelens heeft en die ook niet interessant vindt – noch die van hem, noch die van een ander. Ze zijn vooral intellectueel ontwikkeld en ze identificeren zich niet met hun lichaam. Ze zien hun lichaam als een ruimteschip, een gebruiksvoorwerp.
Als een robotmens bij mij komt voor een massage zegt hij: “Dit ding (wappert vaag in de richting van zijn lichaam) werkt niet goed. Kun jij het fixen?”
Voor hem is een massage boeken hetzelfde als zijn auto naar de garage brengen. Zo iemand wil alleen op een zo efficiënt mogelijke manier van de pijn of beperking af.
Robotmensen zijn mentaal zeer gedreven en ambitieus, hebben weinig empathie en weinig invoelingsvermogen. Ze kunnen heel kwetsend zijn, al bedoelen ze dat niet zo. Een deel robotmensen krijgt het label autistisch opgeplakt. In veel gevallen klopt dat wel, maar vaak ook niet.
Een robotmens wordt zo geboren, maar veel autisten worden als mens geboren en worden pas later autistisch door vaccinatieschade, straling of andere ellende. Dat is iets heel anders dan een robotmens – dat is een beschadigd mens die zich gedraagt als een robot.
Een robotmens moet je niet proberen te laten voelen. Je moet hun rationele manier van de werkelijkheid benaderen simpelweg accepteren en ze op een praktische en nuchtere manier benaderen. Deze mensensoort geniet niet van een massage, omdat hij zo weinig voelt. Hij houdt ook niet van intimiteit of aanraking, dus een massage is voor hem eerder een noodzakelijk kwaad dan iets prettigs. Een ingang tot hun lichaam is wanneer ook jij het als een machine of een instrument benadert en bijvoorbeeld uitlegt dat het beter werkt wanneer er geen blokkades zijn en de energie beter kan stromen. Dat begrijpen ze.
Robotmensen hebben een geweldig visueel vermogen. Dat is een tweede ingang. Als ze leren hoe ze door middel van visualisatie hun lichaam kunnen genezen dan zijn ze in no time beter, maar ze zullen nooit van hun lichaam gaan houden, of er een gevoelsrelatie mee opbouwen. Ze zullen het altijd zien als een ding dat het wel doet of een ding dat het niet doet.

Dan heb je ook de diermensen. Daar zijn er zoveel van dat je het nauwelijks een groep kunt noemen, zo verschillend zijn ze. Diermensen zijn mensen die in meer of mindere mate een dierenziel in zich herbergen. Misschien stammen ze uit een tijd dat de verschillende dieren op aarde met elkaar konden kruisen, al vinden we dat nu onvoorstelbaar en afkeurenswaardig. Of misschien was er een andere manier waarop dierzielen een menselijk lichaam konden bewonen.
Nu hoor je veel over reptielmensen, maar ik heb nog nooit een reptielmens gemasseerd. Ik geloof wel dat ze er zijn, maar ze zijn nooit op mijn massagemat terechtgekomen. Gelukkig! Misschien blijven ze bij mij uit de buurt omdat mijn frequentie te hoog is en ze daar niet tegen kunnen, of misschien herken ik ze gewoon niet. Ik weet het niet. Misschien trek ik alleen cliënten aan met wie ik een zekere affiniteit of overlapping heb – en dat vind ik heel prettig.

Katmensen
Dit zijn mensen met een jaguar, een luipaard, een panter, een poema of een leeuw in zich. Het zijn hypersensitieve, trotse, waardige, elegante en sensuele mensen, met een sterk, beweeglijk en soepel lichaam dat ze volledig bewonen. Iedere beweging die ze maken is vloeiend en gracieus, moeiteloos en ontspannen, alsof ze dansen op muziek die alleen zij kunnen horen. Ze hebben de neiging om je met hun blik te vangen en je heel intens aan te kijken, op het ongemakkelijke af. Ze willen tot op de bodem van je ziel kijken en zijn daar ook toe in staat. Ze dragen een diep wantrouwen in zich jegens de mens, omdat ze zo dicht bij de natuur staan. Jij als mensensoort bent schuldig totdat het tegendeel bewezen is, maar als het tegendeel eenmaal bewezen is, geven ze zich ook volledig over. Deze mensen lenen zich heel erg voor massage, want ze zijn enorm genotzuchtig. Er is geen mensensoort die zoveel geniet van massage als een katmens, soms op het overdrevene af. Vaak hebben ze hele gevoelige handen en voeten. Er hangt altijd een zachte erotische energie om ze heen, alsof ze heel dicht bij de levensbron zelf vertoeven. Het zijn diepvoelende, warmbloedige wezens die weten wat ze willen en daar zonder aarzelen voor uitkomen. Het zijn geboren leiders, vooral de leeuwen, en ze zijn per definitie niet volgzaam. Ze testen graag hoe zeker je van je zaak bent, maar als je ongevraagd advies geeft, waarover dan ook, is dat de laatste keer dat ze een sessie bij je boeken.

Rundmensen
De rundmensen, de koeien, de stieren en de buffels, hebben wel iets weg van de reus, maar ze hebben niet die droefheid. Dit zijn de dragers onder de mensen. Ze dragen verantwoordelijkheden waar andere mensen voor zouden bedanken of waar ze binnen de kortste keren onderdoor zouden gaan. Ze hebben een bewonderenswaardig uithoudingsvermogen. Ze zijn rustig, volgzaam en zachtaardig. Ze verzetten enorme bergen werk, zonder morren of protesteren, vaak zonder dat het gezien of gewaardeerd wordt.
Ze houden niet van verandering, ook al is hun leven vaak niet zo boeiend of leuk. Zij dragen de last van de wereld op hun schouders. Zonder hen zou de wereld binnen 48 uur platliggen. Vaak werken deze mensen in de zorg, of als vuilnisman, uitvaartverzorger, schoonmaakster of in andere jobs waar de meeste mensen zich te goed voor voelen.
Kenmerkend voor dit type mensen is dat ze vaak gedrongen en wat te dik zijn. Ze hebben het bijzondere vermogen zichzelf onzichtbaar te maken door zich heel onopvallend te gedragen – in tegenstelling tot bijvoorbeeld de katmensen, die altijd opvallen.
Rundmensen hebben brede heupen, brede schouders en een bijzonder hoge pijngrens. Ze zijn niet erg beweeglijk en hebben vaak last van stijfheid en verstopping. Ze zijn meestal overwerkt, wat tot allerlei lichamelijke klachten kan leiden, zoals slijtageproblemen.
Ze houden niet van conflict, maar ze voelen wel heel diep. Het zijn echte binnenvetters, die er in tegenstelling tot de reuzen en robotmensen wél goed aan doen om hun gevoelens te uiten in plaats van ze weg te stoppen of weg te eten. Het zijn echte schatten, maar omdat ze zichzelf zo wegcijferen vragen ze veel te weinig voor zichzelf. Dat moeten ze echt leren.

Vogelmensen
Dit zijn mensen die havik, arend of andere vogels in zich hebben. Ook dit is weer een heel gevarieerde groep. Ik maak het in mijn praktijk niet zo heel vaak mee. Dit zijn de mensen die vaak weinig gevoel of bewustzijn in de benen hebben, maar daarentegen heel veel gevoel in de armen, schouders en het hoofd. Het zijn de shape shifters onder de mensen. Als je goed kijkt, zie je dat ze continu van vorm en gezichtsuitdrukking veranderen. Ze zijn mentaal ongelooflijk scherp. Ze hebben een gigantisch vermogen om uit te zoomen en het grote plaatje te zien. Daarom kunnen ze soms kil en berekenend overkomen, maar dat is niet zo. Ze zien gewoon veel meer dan de meeste mensen. Dat is hun grootste kwaliteit. Deze mensen hebben overzicht. Het zijn vaak de beleidsmakers in grote bedrijven, adviseurs, advocaten en therapeuten. Dat laatste, omdat ze heel goed in staat zijn om ook op emotioneel gebied afstand te houden en niet betrokken te raken of partij te kiezen. Dat maakt ze soms ook eenzaam. It’s lonely at the top.
Deze mensen zien er altijd netjes uit, maar vaak zorgen ze niet heel erg goed voor hun lichaam, omdat ze daar niet zoveel in verblijven, net als de elven.

Mensenmensen
Ja, en wat zijn dan mensen? Het is inmiddels wel duidelijk dat mensen geen eenduidig ras zijn. Wij zijn een verzameling van verschillende levensvormen, een ratjetoe van verschillende rassen en soorten, van dieren, elven, reuzen, robotmensen, buitenaardsen en binnenaardsen.
Op de een of andere mysterieuze manier is er een soort matrix ontstaan waarbinnen al die verschillende levensvormen in een mensenlichaam passen, waardoor ze in eerste instantie allemaal op elkaar lijken. Hun ware vorm is niet zichtbaar, anders zouden we in een soort Men in Black wereld leven. En wie weet? Misschien doen we dat ook wel.
Maar wat kenmerkt nou een mens? Ik vind het moeilijk dat te duiden, maar er zijn wel een paar typisch menselijke kenmerken.
Als ik een mensenmens masseer, herken ik dat vooral aan het feit dat het een gevoelswezen is. Zo gauw ik hem aanraak, gaat hij voelen. Een mensenmens heeft een ongelooflijk vermogen tot diep, gevarieerd en genuanceerd voelen. Hij of zij heeft een vanzelfsprekende liefdevolle verbinding met de aarde, met zijn lichaam en met de mensen van wie hij houdt.
Een mensenmens weerspiegelt altijd het collectief en de status quo van de aarde op dit moment. Ondanks haar liefde begrijpt ze de aarde een stuk minder goed dan bijvoorbeeld de reuzen en weet ze vaak niet hoe ze ermee om moet gaan. Volgens mij is er ergens iets misgegaan met onze blauwdruk.
Een mensenmens is heel erg betrokken bij het leven op aarde. Ze is het tegenovergestelde van onverschillig. Deze mensen worden vaak aangetrokken tot verschillende vormen van sjamanisme. Ze zijn ook vrij gemakkelijk beïnvloedbaar en kunnen even volgzaam zijn als de rundmensen, maar zonder dat ze het door hebben. Ze geloven graag dat ze hun eigen beslissingen nemen.
Een hele belangrijke eigenschap van de mensenmens is dat ze met alle levensvormen kunnen communiceren. Ze hebben hart voor dieren, planten en voor alle soorten mensen. Mensenmensen hebben een ongekend communicatie- en inlevingsvermogen. Het zijn wandelende empathische radars. In die zin kan ik me heel erg vinden in wat Barbara Marciniak schrijft, dat de mensheid ooit ontwikkeld is als soort van bibliothecaris van het hele universum, een archief van alle informatie van alle levensvormen die in ons universum bestaan. Het lichaam van een mensenmens is vanuit die optiek een wandelende akasha, een bibliotheek waaruit al die informatie geput kan worden. In die zin is een mensenmens echt een magisch wezen.
Hoe heeft een mensenmens het vermogen om zoveel kennis in zich te dragen? Door liefde. Omdat een mensenmens zo houdt van alle levensvormen, is ze in staat om al die informatie te onthouden. Dat herken je vast bij jezelf: als je iets heel interessant vindt, dan kost het geen enkele moeite om het te onthouden. Als je verliefd bent, dan wil je alles weten van die persoon en onthoud je alles wat die persoon je vertelt meteen bij de eerste keer: waar hij of zij van houdt, hoe hij zijn koffie drinkt, wat zijn achtergrond is, etc. Als je van een bepaald vak of onderwerp houdt, dan is het gemakkelijk om de kennis daarover in je op te nemen en te onthouden.
Kortom, wat een mensenmens kenmerkt is met name zijn enorme empathische en communicatieve vermogens en zijn liefde voor alles wat leeft.
Als ik een mensenmens masseer, reageert zijn of haar lichaam altijd met gevoelens. Er komen emoties, herinneringen, inzichten, ideeën en gedachten vrij, vaak op hele intense en associatieve wijze.
Mensenmensen zijn vaak ook in de war, juist omdat ze zoveel voelen. Ze weten zich vaak geen raad. Velen zijn vergeten waarom ze hier ook weer zijn en hebben daarom geen richting in het leven.
Als je mensenmensen masseert, dan is het zaak om ze terug te brengen tot hun kern van rust en stilte in de buik, van waaruit ze vrij gemakkelijk weer kunnen resetten. Het is als masseur vooral belangrijk om niet mee te gaan in het persoonlijke drama van een mensenmens, want hij kan zich daar compleet in verliezen.

Tot slot nog drie dingen: er zijn veel meer mensensoorten dan deze zeven. Ik weet zeker dat ik de meeste niet ken. Dit zijn er maar een paar, die ik in de loop der jaren vrij goed heb leren herkennen en begeleiden.
Ten tweede: de meeste mensen zijn een mix van twee of meerdere levensvormen. Het kan dus heel goed zijn dat je je in verschillende van bovenstaande levensvormen herkent, of in geen enkele, omdat jij iets heel anders bent.
En als laatste: is dit waar? Ik weet het niet. Ik heb alleen vergelijkbare dingen gelezen en gehoord in films, sprookjes, mythen en sjamanistische vertellingen, maar ik vind het een aannemelijker verhaal dan het evolutieverhaal, of het verhaal dat God de aarde schiep in zeven dagen, of dat wij mensen de enige levensvorm zijn in dit uitgestrekte, magische universum.

Sanne Burger
sanneburger.com

Illustratie: Susan Seddon Boulet