Liefde en ayahuasca in Peru

Sanne Burger

22 februari 2016

Begin vorig jaar (2015) werd ik gevraagd om in een healing centrum in Peru te komen werken. Het centrum was gevestigd in Pisac, een dorp in de Sacred Valley, een groene vallei, omringd door majestueuze bergen. De oude Inca-stad Cusco, de ontelbare ruïnes en de vele mysteries en legendes omhullen deze streek met magie. Sinds een jaar of 10 herbergt Pisac een groeiende gemeenschap van spirituele zoekers, genezers en hippies van over de hele wereld. ‘Gringoville’ heet de wijk waar de meeste Westerlingen wonen. Ayahuasca en wachuma (een cactus verwant aan peyote), beide legaal in Peru, is de belangrijkste spirituele activiteit. Maar er is meer: yoga, reiki, dans, massage, Qigong, vrouwencirkels, tantra, kirtan, meditatie, vegetarisch koken, natuurlijke cosmetica maken: alle vormen van healing en zelfontwikkeling die je maar kunt bedenken worden aangeboden. Het is een bonte verzameling van oude en nieuwe spirituele methodes en tradities – een luilekkerland voor de spirituele zoeker.

Madre Ayahuasca

Ik kwam niet als spirituele zoeker naar Peru, ik kwam om te werken. Opgeleid als masseuse en Taotraining instructrice, met 20 jaar ervaring, had ik het idee dat ik alles wel wist op spiritueel gebied en niemand me meer iets nieuws kon vertellen. Mijn spirituele ego was groot! Ik was uiterst gereserveerd, fronste mijn wenkbrauwen als iemand me een cursus of behandeling aanbood en had geen zin om iedereen te huggen, iets wat hier bijna een verplichting was.

Hoe kon ik me vergissen. Hoe meer ervaring je hebt, des te belangrijker is het om onbevangen en open te blijven. Ik had ‘Zen mind, beginner’s mind’ van Shunryu Suzuki jaren geleden al gelezen, maar was zijn advies volkomen vergeten. Ik hoefde echter maar één keer ayahuasca te doen om met grote kracht terug geslingerd te worden in bescheidenheid en ontzag. Madre Ayahuasca, zoals ze hier eerbiedig genoemd wordt, een entiteit die het archetype van de Ultieme Moeder representeert, bracht me in no time op mijn knieën.

Ceremonie
MIjn eerste ayahuasca ceremonie vond plaats in het healing centrum waar ik werkte. Ayahuasca ceremonies werden daar aangeboden als onderdeel van het genezingspakket. De ceremonie werd geleid door een Canadese muzikant. Uiteraard veranderen alle tradities met de komst van westerlingen. Voorheen was het alleen de sjamaan die ayahuasca dronk, tegenwoordig drinkt iedereen het medicijn, om maar een verschil te noemen. En deze Canadees was niet eens een sjamaan.

Intentie
Ik wist niet zo goed wat mijn intentie was, dus ik vroeg: ‘Laat me de oorsprong van de mensheid zien.’ Binnen 20 minuten was ik op handen en knieën aan het overgeven. Flitsen van de prehistorie kwamen in hoog tempo voorbij. Kennis over de plaats van de mensheid in het universum knalde mijn bewustzijn binnen. Het was alsof ik alle boeken in de bibliotheek van het leven in een keer inzag. Het was zo overweldigend dat mijn voornaamste zorg was niet te verdrinken in deze veelheid van impressies. Tot mijn opluchting kon ik mezelf centeren met behulp van de training die ik tot dan toe gehad had. Ik voelde me als een drenkeling op een schip, overgeleverd aan de storm, me vastklampend aan de mast. Moeder Ayahuasca sprak uiteindelijk met heldere stem: ‘Wees de volgende keer wat specifieker met je vraag.’ Daarmee was de storm over en kon ik ontspannen. Ik leefde nog en voelde alleen maar dankbaarheid.

Wachuma
Hoe anders was wachuma, ofwel San Pedro. Een healer uit Australië leerde me hoe dit medicijn te bereiden. Samen gingen we naar de San Pedro markt in Cusco en kochten de verse cactus. Thuis liet hij me zien hoe je de cactus in stukjes snijdt, welk deel je gebruikt en welke niet. De top en de bodem sneden we af om te herplanten, uit respect voor de cactus spirit. Alle stukjes gingen in een grote pan met water en we kookten het urenlang, onderwijl onze intenties uitsprekend. De dag erop gingen we naar de rivier en dronken elk een grote kop van het brouwsel. Het smaakte minder vies dan ayahuasca en het effect was ook een stuk milder. Het had een verzachtend effect. Het voelde als de omhelzing van een liefhebbende ouder. ‘Grootvader Wachuma’ noemen ze hem hier. Ik ervoer de onschuld en speelsheid van toen ik nog een kind was, het besef dat alles goed is zoals het is. Niet als een concept, maar als een directe ervaring. Het was een herinnering, een thuiskomen in de oorspronkelijke staat van zijn: compassie, aanvaarding… Tien uur geluk, direct en van binnenuit, zonder enige inspanning.

Hebben ayahuasca en wachuma een functie in de ontwikkeling van de mensheid?
Ervaringen als deze roepen uiteraard vragen op. De sceptische mind geeft zich niet zomaar gewonnen. Is het echt? Heeft het zin? Zouden ayahuasca en wachuma een waarachtige functie kunnen hebben in de spirituele ontwikkeling van de mensheid, of is het een dwaalspoor? Is het niet verkeerd om substanties van buitenaf in te nemen om een bepaalde staat van zijn te bereiken? Moeten we het niet zelf doen, met behulp van beproefde methodes zoals yoga, meditatie of Qigong? Ik dacht aanvankelijk van wel, maar na anderhalf jaar in Pisac is mijn visie radicaal veranderd. Ik heb ongeveer 15 keer ayahuasca gedaan en meer dan 20 keer wachuma, met grote eerbied en voorzichtigheid. Vanuit eigen ervaring kan ik zeggen dat ik dankzij deze plant medicijnen milder en liefdevoller ben geworden. Elke plant heeft zijn of haar eigen functie.

Er is geen tijd te verliezen
Ayahuasca confronteerde me met mijn diepste trauma’s en hielp me met het doorleven van pijn, zo diep dat ik het tot dan toe had weten te vermijden, ondanks al mijn training. San Pedro leerde me ontspannen en genieten op een niveau dat ik sinds mijn kindertijd niet meer had ervaren. Had ik dit ook kunnen bereiken zonder de hulp van plant medicijnen? Ja, ik denk het wel. Het had alleen 20 jaar of 20 levens langer geduurd. Tijd is in deze de cruciale factor. In de mondiale crisis waarin we momenteel verkeren is er geen tijd te verliezen.

Liefde is het meest krachtige wapen
De meest directe ervaring van God, of van Source, had ik onder invloed van ayahuasca. Mijn leven lang verlangde naar een directe ervaring van wat ik alleen maar kan verwoorden als God, Spirit of Source: de bron van het leven, de oorzaak van alles. Het verlangen om voorbij de sluier van onwetendheid te kijken brandde onophoudelijk in mijn hart. Ayahuasca bood deze mogelijkheid: een directe communicatie met de ultieme bron van wijsheid. Eindelijk kreeg ik een antwoord op mijn vragen. Tijdens mijn ceremonies kreeg ik geschiedenisles: de meest duidelijke uitleg van de evolutie van de mensheid ooit.

Waarom zijn we hier?
Soms was het globaal, soms was het hoogstpersoonlijk en liet ze me zien hoe mijn huidige leven een hoofdstuk was uit het complete boek van mijn leven, die vele levens behelsde. Ook met mijn hevige bezorgdheid over de staat van de wereld wist ze raad. ‘Wat kunnen we doen?’, vroeg ik haar meerdere keren.
Haar antwoord was steeds opnieuw hetzelfde: ‘Heb lief. Liefde is het meest krachtige wapen dat je als mens hebt. Wanneer je liefhebt ben je beschermd tegen alle krachten die je proberen te onderwerpen door middel van angst en onzekerheid. De uitdaging is om je door niets uit het veld te laten slaan. Laat niets tussen jou en liefde in komen. Dit is de enige manier om als mensheid en individu te overleven.’

Deze directe boodschap heeft zich inmiddels in me genesteld als mijn diepste waarheid. ‘All you need is love.’

0 reacties

Geef een reactie

You might like this too …

Zijn wij een slavenras?

Zijn wij een slavenras?

Wat de natuur kenmerkt, is dat alle levende wezens volledig toegewijd zijn aan wat ze zijn. Een komkommerzaadje is er...

De wereld is een zandbak

De wereld is een zandbak

Kijk, het spreekt voor zich dat we fouten maken, maar dat betekent nog niet dat we schuldig zijn. Als we in onschuld...