Het is niet logisch, maar de laatste tijd voel ik me regelmatig overweldigd door een wilde vreugde
Door dankbaarheid, door tranen van opluchting
Het is niet logisch, want we zitten middenin een wereldcrisis
Het lijkt onvermijdelijk dat donkere krachten het web sluiten
Er zijn zoveel mensen in gevaar
Maar toch voelt het alsof er iets aan het veranderen is
Iets is veranderd

De bomen praten tegen me, als ik door het bos wandel
Ze fluisteren verhalen, alsof ze zich niet kunnen inhouden
Het is in de lucht
Ik kan het ruiken
Het is alsof iets van de aarde afgetild is
Er is gejuich en blijdschap in de vogels, in de bomen
Het is alsof alles minder zwaar is
Alsof we de strijd tegen de donkere krachten al gewonnen hebben

Het is alsof ze al vertrokken zijn
Terwijl wij mensen het gewoon nog niet door hebben
Maar de dieren weten het wel, en de bomen ook
En de lucht
En de hemel
En de kleuren
En op de een of andere manier word ik erdoor geraakt
Mijn lichaam reageert erop
Het creëert een juichende stemming van euforie
Terwijl mijn mind zegt: hoe kun je zo gelukkig zijn?
Hoe kun je je zo licht voelen?
Begrijp je niet dat er een strijd gaande is?
Je moet je zorgen maken!
Maar ik voel het niet

Oh, ik heb het voorheen wel gevoeld
Jarenlang voelde ik me zwaar en ongelukkig
Over wat er aan de hand was op deze planeet
Over de onderdrukking, het onrecht, de slavernij en het misbruik
Ik heb me zo machteloos gevoeld
Maar nu voel ik dat niet meer

Is dit cognitieve dissonantie?
Ben ik gek aan het worden?
Ben ik zo in ontkenning dat ik simpelweg de waarheid blokkeer?
Of is de waarheid precies dat wat mijn lichaam me nu vertelt
Dat we al vrij zijn
Dat het weefsel van de werkelijkheid veranderd is
Dat we de kritische massa bereikt hebben
Dat er geen druppel macht meer over is in die donkere krachten, die ons eeuwenlang hebben gecontroleerd

Echt, het voelt alsof ze al weg zijn
Er is een fluistering, een prikkelende opwinding, waar ik ook ben
Een avontuurlijke, verwachtingsvolle atmosfeer
Alsof er een feestje zit aan te komen
Maar wel in een andere dimensie, waar ze al op ons zitten te wachten
Oh ja, zij weten dat we komen
Ze hebben al ballonnen en slingers opgehangen
Ze kunnen niet wachten met het zien van de uitdrukking op onze gezichten, als we eenmaal aankomen

Zij weten het wel
Maar wij weten het nog niet
Alleen kan ik het wel voelen
Ik voel de opwinding
Ik voel de blijdschap die staat te gebeuren
Wanneer we eenmaal naar huis gaan
Wanneer we ons herinneren waar we thuishoren
Wanneer we ons herinneren wie we zijn

Op een bepaald niveau is dit een crisis
Maar op een ander niveau is het een bevrijding
Het weefsel van de werkelijkheid zelf is aan het veranderen
De tijd verandert
Materie verandert
Afstand verandert
Al die solide dingen, die we zo lang voor lief genomen hebben
Ze zijn allemaal aan het veranderen
En het is louter omdat we zo gehecht zijn aan onze identiteit en wie we denken dat we zijn, dat we bang worden
Maar we hoeven niet bang te zijn

Je bent alleen bang zolang je gelooft dat dit is wat je bent
Maar in werkelijkheid is het de rivier die bang is om in de oceaan te stromen
Het is de druppel die bang is om onderdeel uit te maken van de golf
Terwijl je in werkelijkheid dat alles bent, en meer

Sommige mensen hebben het al aangeraakt, hebben het al geproefd, hebben het al ervaren op hun reizen
Hun ayahuasca ceremonies
Hun wachuma ceremonies, en andere plantmedicijnen
Hun sjamanistische reizen, drum sessies en soul searching
Die reizen hebben ons geholpen onze mind te openen voor wat voorbij alle begrenzende concepten is, voorbij de angst voor de dood, voorbij het vastzitten in tijd en ruimte
Veel mensen weten het al
De reizigers, de yogi’s, de boeddhisten en de taoïsten
De spirituele krijgers, de lichaamswerkers, de pioniers, de dapperen
Zij weten al dat er een werkelijkheid is die onmetelijk veel groter is dan dat wat we met onze mind kunnen bevatten

Deze dimensie was nooit echt verloren voor de mensheid
Het werd alleen wel steeds moeilijker om er contact mee te maken
Om erin te stappen, erin te zijn, er verbonden mee te zijn
We zijn gewoon zo ontzettend afgeleid
Maar op dit punt is er een massaal ontwaken gaande
En dit wordt niet door ons gedaan, of door dat wat we denken dat we zijn, tot nog toe
Het wordt niet gedaan door onze wilskracht, vermogens, mentale focus, of whatever
Nee, dit wordt gedaan door iets dat veel groter is dan onszelf
Dit wordt gedaan door wie we werkelijk zijn
De onsterfelijke, machtige, creatieve, liefdevolle mens

We hadden zolang geen idee
We konden het ons nauwelijks voorstellen
Omdat we gedrild waren te geloven dat we hard moesten werken en ons best moesten doen, een heleboel wilskracht moesten gebruiken, om iets tot stand te brengen
Dus deze bevrijding, deze vrijheid, dit thuiskomen, deze opluchting…
Moeten we er niet voor lijden?
Moeten we er niet voor bloeden?
Moeten we er niet voor zweten om het te bereiken?
En het antwoord is: nee
Nee
Het is al aan het gebeuren
Het is al gebeurd

Wat niet betekent dat er niets meer te doen is in deze wereld
Op die plek waar je nu bent, in dit lichaam, op deze planeet
Op deze plek en op dit moment heb je nog steeds je verleden, je verbindingen, je ideeën, je overtuigingen en je spullen
En op dit niveau moet er nog een hoop gebeuren
En er zal nog heel veel veranderen, en dat is goed
Doe het
Wees druk
Maar weet dat je het niet doet om bevrijd te worden
Want dat is al gebeurd

Het is meer dat we de boel achter ons opruimen
Want dat is wat je doet als je ergens geweest bent
We zijn eindeloos lang in deze aardse werkelijkheid geweest
Dat is nu de situatie hier
Er valt nog een hoop op te ruimen

En het is nodig dat we anderen helpen en troost bieden
Want we laten niemand achter
We horen bij elkaar, dus we moeten er voor elkaar zijn
We gaan samen naar huis, niet elk individu voor zichzelf
Veel van ons zijn nog steeds hier, niet voor onszelf, maar voor anderen
We wachten tot de rest ook vrij is

Dus dit is er aan de hand
We zitten middenin een massaal ontwaken
En we gaan naar huis

__________

Sanne Burger
sanneburger.com