Dit artikel verscheen 8 augustus jl in De Andere Krant:

Door Sanne Burger

Niets van wat we denken te weten over ziekte klopt. De medische industrie strooit ons al eeuwenlang zand in de ogen. Met name het idee dat we ziek worden van bacteriën en virussen die ons aanvallen, is een misvatting. Waar worden we dan wel ziek van? Van gifstoffen, stress, straling en slechte voeding.
Dat is de boude visie van het Engelse schrijversduo Dawn Lester en David Parker, auteurs van het 788 pagina’s tellende, fascinerende boekwerk, ‘What Really Makes You Ill’, dat in 2019 verscheen. Na vertalingen in het Frans en Japans is het nu ook in het Nederlands vertaald en in 3 kloeke delen uitgegeven door uitgeverij Succes Boeken.
‘Waar word je nu echt ziek van’ biedt een ontdekkingsreis (of misschien beter gezegd, een achtbaan) door de wereld van de geneeskunde. We reizen langs de pest, de pokken, de Spaanse griep, aids, kanker, diabetes, astma, kinderziekten, soa’s en nog veel meer. Een schokkende ervaring, want uit het boek blijkt dat niets wat we denken te weten over ziekte, klopt.
Althans, dat beweren de twee auteurs, en het minste wat je kunt zeggen is dat ze enorm veel bewijsmateriaal aanleveren en boeiende verhalen vertellen om hun observaties te staven. De schrijvers hebben geen medische kwalificaties – Parker is elektrisch ingenieur en Lester was accountant. Zelf vinden zij dit een groot voordeel. Doordat ze niet zijn opgeleid binnen de medische wetenschap, zijn ze vrij van dogma’s en belangen en konden ze blootleggen wat er volgens hen niet klopt aan de gangbare opvattingen over ziekte. In het boek zit tien jaar aan onderzoek.

De Andere Krant ging in gesprek met de auteurs van dit opmerkelijke boek.

Wat bracht jullie ertoe om dit boek te schrijven?

Onze eerste vragen ontstonden tijdens de aids epidemie. Dat kwam door Kary Mullis, de uitvinder van de PCR-test, waar hij destijds de Nobelprijs voor kreeg. Tegenwoordig kent iedereen die test als de coronatest, maar het is in werkelijkheid een vermenigvuldigingstechniek die gebruikt wordt om DNA-onderzoek te versnellen. Die test werd destijds gebruikt om vast te stellen of iemand aids had of niet, maar Mullis waarschuwde in alle toonaarden dat zijn test niet geschikt was om deze ziekte of welke ziekte dan ook vast te stellen. Hij werd compleet genegeerd door de autoriteiten. Dat vonden we zo vreemd, dat we besloten om het tot op de bodem uit te zoeken.
Er waren destijds twee kampen. Het ene kamp zei dat het Hiv-virus de oorzaak was van aids, het andere kamp zei van niet. Uiteindelijk konden ook wij niet anders dan concluderen dat die laatste groep gelijk had. De oorzaak van aids is inderdaad niet het Hiv-virus. Daarmee zeggen we niet dat aids niet bestaat, want de symptomen bestaan wel degelijk. Het heeft alleen een andere oorzaak dan het Hiv-virus.

Wat is volgens jullie onderzoek de oorzaak van aids?

Vergiftiging door drugs en medicijnen. Destijds was er een actieve scene van homoseksuele mannen in San Francisco die veel recreatieve drugs gebruikten, met name poppers. Poppers zijn bijzonder giftig. Twee mannen kwamen om die reden in het ziekenhuis terecht. Toen bij hen met de niet-werkende PCR-test aids geconstateerd werd – dat wil zeggen, ze kregen het label aids opgeplakt – was dat het startschot voor de epidemie. Veel mensen, vooral homoseksuelen, werden doodsbang dat ze aids hadden en lieten zich testen, in het volle vertrouwen dat die test werkte. Als de uitslag positief was, gingen ze aan de giftige medicijnen. Vaak kregen ze hoge doses antibiotica en AZT, een uiterst agressief medicijn. AZT was de hoofdoorzaak van het grote aantal aidsdoden in de 80-er jaren.

Zeg je nu dat de meeste aidspatiënten stierven aan de behandeling?

Ja, tot onze grote spijt moeten we dat vaststellen. Het is een bittere waarheid, maar daarom niet minder waar: er zijn meer mensen gestorven aan de behandeling van deze ziekte, dan aan de ziekte zelf. Dit geldt niet alleen voor aids, maar voor alle ziekten. De reden hiervoor is dat de medische wetenschap compleet de plank misslaat als het gaat over de oorzaken van ziekte. Een van de grote misvattingen binnen de medische wetenschap – volgens ons de grootste – is de overtuiging dat ziektekiemen, waaronder virussen en bacteriën, ziekte veroorzaken. Er is echter geen enkel wetenschappelijk of historisch bewijs die deze theorie onderbouwt.
De pokken werden niet veroorzaakt door het pokkenvirus, maar door de barre omstandigheden waaronder de mensen toen leefden. Mensen werden ziek van armoede, van gebrek aan goed voedsel, schoon water en goede hygiëne, en niet te vergeten van de effecten van het giftige pokkenvaccin.
Polio ontstond niet door het poliovirus, maar door de vele pesticiden, met name DDT, waaraan mensen in die tijd blootgesteld werden. En zo zijn er talloze voorbeelden. Er zijn altijd gerenommeerde wetenschappers geweest die deze feiten naar voren hebben gebracht. We citeren er velen in het boek. Het is dus geen nieuwe ontdekking, maar deze kennis wordt al generaties lang succesvol weggehouden bij het publiek.

Waarom wordt deze kennis bij het publiek weggehouden?

Omdat de moderne geneeskunde de afgelopen 100 jaar is uitgegroeid tot een miljardenindustrie, die gebaseerd is op foute aannames. De reguliere geneeskunde en de farmaceutische industrie zijn twee handen op een buik. Het komt ze heel goed uit dat mensen bang zijn voor onzichtbare virussen en dodelijke bacteriën, want op basis daarvan doen ze goede zaken. Ook andere industrieën, zoals de landbouw- en de voedingsindustrie, werken graag samen met de farmaceutische industrie, omdat ze daarmee de ziekmakende gevolgen van hun winstgevende praktijken gemakkelijk kunnen verbergen.
Toen wij zelf ontdekten dat het heel anders zat dan wat ons al generaties lang voorgeschoteld werd, kwam dat als een grote schok. We waren net als iedereen opgevoed met het idee dat ziektekiemen (virussen, bacteriën, schimmels en parasieten) ziekte veroorzaken en dat vaccinatie voor immuniteit zorgt. De ziektekiemtheorie is al eeuwen de basis van de moderne geneeskunde – en nu bleek het niet te kloppen.
Dat riep bij ons veel vragen op. Als we niet ziek worden van virussen en andere ziektekiemen, waar worden we dan wel ziek van? En waar zijn vaccinaties dan voor nodig?
Stel je voor, dachten we, dat mensen erachter zouden komen dat ze niet bang hoeven te zijn voor onzichtbare beestjes door wie ze aangevallen worden en die ziekte veroorzaken. Dan zou iedereen zeggen: “Weet je wat? Laat maar zitten, die pillen en vaccinaties. We hebben ze niet nodig.” Dan zou de hele medische industrie instorten! Dat zou voor de gezondheid van de mensen veel beter zijn, maar niet voor de industrie.

Maar waar zijn al die mensen dán ziek door geworden de afgelopen drie jaar? In mei 2020 was er wereldwijd een piek in de oversterfte. Waar kwam die vandaan?

Die vraag krijgen we heel vaak. Een van de werkelijke redenen van de wereldwijde oversterfte in die periode was wederom de behandeling. Er is nog nooit iemand gestorven aan covid. In die eerste fase van de coronapandemie werden mensen met longontsteking-achtige symptomen aan de beademing gelegd – 80% overleefde het niet. Mensen werden behandeld met antibiotica en andere giftige medicijnen, waaraan velen bezweken.
Wij ontdekten tijdens ons onderzoek dat er vier factoren zijn die ziekte veroorzaken. De eerste factor is vergiftiging. De langzame versie komt het meeste voor. Dat wordt dan chronische ziekte genoemd. Kanker is vaak het resultaat van langzame vergiftiging. Acute vergiftiging zagen we bijvoorbeeld vlak nadat mensen geïnjecteerd werden met het ‘coronavaccin’.
Alle medicijnen zijn per definitie giftig, de een wat meer dan de ander. Met gif kun je een mens nooit beter maken. Nu kan acute vergiftiging ook het gevolg zijn van straling. EMS, ofwel elektromagnetische straling, is de tweede ziekmakende factor, waar nog erg weinig over bekend is.
Een andere belangrijke reden voor de oversterfte begin 2020 was angst. De angst voor een killervirus werd dag in dag uit via de media in de mensen gepompt. Angst is een extreme vorm van stress en daar maakt de industrie al eeuwenlang dankbaar gebruik van. Stress is de derde factor. De vierde factor is een tekort aan voedingsstoffen, waardoor onder meer zogeheten epidemieën ontstaan in ontwikkelingslanden, die werkelijk niks te maken hebben met virussen. De WHO en de VN zouden er goed aan doen die landen niet leeg te roven, er niet hun vervuilende industrieën neer te zetten en de verwoestijning een halt toe te roepen. Maar nee, ze sturen liever kisten met vaccinaties.

Waarom hebben niet meer mensen kennis van deze vier factoren?

Omdat de medische industrie een miljardenbusiness is die gebaseerd is op de angst voor ziektekiemen. Dat is de bittere pil. Nu is het zeker niet zo dat iedere wetenschapper of dokter een misdadiger is. De meeste artsen en specialisten zijn niet op de hoogte van de grootschalige corruptie en fraude in de medische wereld. Ze zijn te goeder trouw, doen hun uiterste best en hebben geen idee dat ze al op de universiteit opgeleid worden om medicijnen van de farmaceutische industrie te promoten. Ze geloven heilig in de theorie dat ziektekiemen ziekte veroorzaken en dat medicijnen en vaccinaties de oplossing zijn. Ze beseffen niet dat diezelfde farmaceutische industrie de universiteiten financiert en daardoor grote invloed heeft op het lesmateriaal. Er wordt bij de artsenopleidingen geen onafhankelijk onderzoek gedaan. Artsen in spé wordt niet gevraagd om de wetenschappelijke ‘feiten’ in twijfel te trekken en te vragen: “Hoe weet je dit? Waar is het bewijs?”
Medici begrijpen onvoldoende hoe het lichaam werkt, hoe het natuurlijke ontgiftingspatroon verloopt, wat de ware oorzaak is van ziekte en hoe het genezingsproces in zijn werk gaat.

Wat is jullie kijk op genezing? Hoe kun je gezond worden en blijven?

Dat is de belangrijkste vraag. Het idee dat ziekte ons zomaar overkomt, dat we er niks aan kunnen doen en dat een bezoek aan de dokter en een voorgeschreven medicijn ons beter zal maken, is hopeloos verouderd. We moeten weer leren om zelf verantwoordelijkheid te nemen voor onze gezondheid. We moeten onze gewoonten aan een grondig onderzoek onderwerpen en zelf stappen zetten om gezond te worden en te blijven. Je hebt daar geen dure en gecompliceerde medicijnen of behandelingen voor nodig, en dat is nou net de reden dat de farmaceutische industrie deze kennis probeert te verbergen.
Waar het op neerkomt is dit: zorg dat je goede voeding binnenkrijgt en vermijd zo veel mogelijk stress, straling en gifstoffen. Zolang je in deze wereld leeft, kun je de vier factoren waarschijnlijk niet vermijden en dat hoeft ook niet. Het lichaam is een wonderbaarlijk iets, met een ongelooflijk herstelvermogen en een enorme veerkracht. Je lichaam streeft van nature altijd naar optimale gezondheid. Het enige wat je hoeft te doen, is het niet in de weg zitten.

Wij hoeven geen gelijk te hebben. We zeggen altijd: als iemand onze onderzoeken kan weerleggen en kan bewijzen dat de ziektekiemtheorie wél klopt en virussen wel degelijk bestaan, dan trekken we alles in wat we gezegd hebben. Tot nog toe is dat echter nog niet gebeurd.

Sanne Burger
sanneburger.com
deanderekrant.nl

De trilogie ‘Waar word je nu echt ziek van?’ is uitgegeven door uitgeverij Succesboeken.nl. De drie boeken zijn als losse delen of als geheel direct verkrijgbaar bij de uitgever.

Meer informatie over het werk van Dawn Lester en David Parker: What really makes you ill?