Soms lijkt het net alsof de Sixties nooit hebben plaatsgevonden, maar dat is niet zo. Vanaf die tijd is er namelijk iets heel opmerkelijks aan de hand, iets wat nog nooit eerder in de geschiedenis van de mensheid is voorgekomen: het lijkt wel alsof alle oude tradities tegelijkertijd besloten hebben om hun lang bewaarde geheimen prijs te geven. Die geheimen betreffen oude, beproefde wetten, formules, recepten en kennis omtrent gezondheid, genezing, bewustzijnsgroei en andere belangrijke zaken in het leven. Tot voor kort werden deze geheimen zorgvuldig bewaard in oude geschriften, die in verre tempels, diepe grotten en afgelegen kloosters opgeslagen lagen. In sommige tradities werd de kennis alleen mondeling doorgegeven. Alleen mensen die na zware beproevingen en een lange periode van voorbereiding waardig bevonden werden kregen toegang tot de kennis, maar niet voordat ze een eed gezworen hadden om deze kennis niet te misbruiken. Overblijfselen hiervan vind je bijvoorbeeld terug in de inwijding van onze moderne dokters – die zweren nog steeds de eed van Hippocrates.

Tegenwoordig kun je vrijwel alle oude geschriften bij Bol en Amazon kopen. Voor een paar euro is de Bhagavad Gita, het Tibe taanse Dodenboek en de I Tjing van jou. Op iedere straathoek kun je yoga doen, acupunctuur onder gaan, Chinese kruiden kopen of een cursus Ayurveda, Advaita, astrologie of mindfulness doen. Niemand kijkt meer vreemd op als je verteld dat je een vuurloop of zweethut hebt gedaan, of mantra’s hebt gezongen tijdens je leiderschapstraining. Het kan allemaal. Nog nooit eerder zijn we zo tolerant en flexibel geweest, zowel naar elkaar toe als ten aanzien van de verschillende bestaande spirituele stromingen in de wereld.

Het sjamanisme, boeddhisme, taoïsme en hindoeïsme en alle andere grote tradities lijken de handen ineengeslagen te hebben en eensgezind te zijn wat betreft: nu is het tijd. Tijd om de geheimen prijs te geven. Waarom? Ook daar zijn ze het over eens, al verwoorden ze het allemaal op een andere manier.

Dit is hoe het hindoeïsme het verwoordt: het is Kali Yuga, het tijdperk (yuga) van Kali. Kali is de godin van de onderwerelden, de godin van de vernietiging. Haar haren zijn levende slangen, haar tong is gespleten, bloed druipt langs haar kin en ze draagt een riem gemaakt van de afgehakte hoofden van haar slachtoffers. In de verhalen komt Kali altijd op de proppen als de nood het hoogst  is: wanneer de strijd tussen goden en demonen zo hevig is geworden dat het hele universum dreigt te vergaan. Haar schreeuw doet iedereen verstommen. In haar razernij over het onrecht dat ze aanschouwt maakt Kali de boosdoeners op gruwelijke wijze af, maar daarna kan ze niet stoppen. Dat doen dan weer andere goden in het verhaal. Meestal is het Shiva, haar geliefde, die die taak op zich neemt. Hij gaat onder haar voeten liggen terwijl ze werelden aan het vertrappen is, en wanneer ze dan ziet dat ze haar geliefde dreigt dood te trappen kalmeert ze en is de wereld weer eens gered.

In een boek over yoga dat ik ooit in een supermarkt in Kathmandu kocht staat: ‘Duurt het in andere Yuga’s vele levens om verlicht te worden, tijdens Kali Yuga is het mogelijk om in één leven al je karma op te lossen en verlicht te worden. Alle goden staan klaar om je te helpen – je hoeft maar een kik te geven of ze komen aansnellen. Daarom is Kali Yuga, ookal is het een uiterst gevaarlijke tijd, een bijzonder aanbevelenswaardig tijdperk om te incarneren.’
Dat is op zijn minst een originele verklaring van de huidige bevolkingsexplosie.

Alexander Smit, inmiddels overleden Advaita Vedanta leraar, verwoordde het als volgt: ‘Iedereen wil op de voorste rij zitten als de wereld vergaat!’