Toen ik astrologie studeerde, leerde ik over Saturnus, de grenswachter. Je hoeft niets van astrologie te weten om deze voorname functie van Saturnus te begrijpen, maar het is wel fijn als je een beetje weet van de laatste ontdekkingen op het gebied van de werking van de hersenen. Weet je wat de belangrijkste functie van de hersenen is? Het BLOKKEREN van 99,9997% van de prikkels die op ons afkomen.
De hersenen krijgen via de zintuigen tussen de vier en elf miljoen prikkels per seconde te verwerken. Het mechanisme dat selecteert welke 0,0003% van deze prikkels tot ons bewustzijn wordt toegelaten, is Saturnus – of met andere woorden de grenswachter. Hij bewaakt de grens tussen het bewuste en het onbewuste. Hij beslist: deze prikkel wel, deze prikkel niet. Zo zorgt hij voor een consistente, samenhangende, coherente werkelijkheid waarbinnen de persoon in kwestie zich veilig voelt, waar zijn verwachtingen meestal uitkomen en waar de voorspelbaarheid van zijn ogenschijnlijk solide werkelijkheid maakt dat hij zijn leven redelijk goed kan plannen.

Is dat niet fascinerend? We nemen gemiddeld maar 0,0003% van de werkelijkheid waar! Ik weet niet eens hoe je dat getal uitspreekt! En wat blijkt nu? Bij de een ligt dit percentage hoger dan bij de ander. Bij geniale mensen, mensen die krankzinnig zijn en wanneer je psychedelica gebruikt, ligt het waarnemingsniveau hoger. Dit kan verstrekkende gevolgen hebben. Psychose en verlichting liggen niet zo ver uit elkaar.

Mijn astrologielerares verwoordde het destijds zo: “Saturnus, de grenswachter, oftewel de hersenfunctie die de prikkels blokkeert en selecteert, werkt niet bij iedereen even goed. Met name bij Schorpioenen werkt hij niet zo goed.” Dat heb ik natuurlijk onthouden, want ik ben een Schorpioen en ik was het er hartgrondig mee eens. Eindelijk erkenning! Ik onderscheidde zelf toen al twee soorten mensen: zij die streven naar het oprekken van die 0,0003% en zij voor wie die 0,0003% eigenlijk al teveel is.
Ik hou van mensen die streven naar het oprekken van de grenzen van de werkelijkheid. Ik heb daarentegen niet zo heel veel respect voor mensen die het liefste in hun comfortabele bubbel blijven en niet nieuwsgierig zijn naar wat er nog meer is out there. Of dat nou door hun sterrenbeeld komt of omdat hun hersenen misschien teveel gekookt zijn, dat boeit me eigenlijk niet. Heimelijk geloof ik dat het hun eigen keus is en dus neem ik ze hun gebrek aan interesse, openheid en geestkracht kwalijk.

Ik ben ervan overtuigd dat het niet altijd zo is geweest dat we maar van een fractie van de werkelijkheid bewust waren. Volgens mij heeft iemand met onze hersenen gerommeld. Verlichte meesters spreken niet voor niets over alomtegenwoordig bewustzijn. Het vermogen om van ALLES bewust te zijn zonder krankzinnig te worden, behoort volgens mij wel degelijk tot de menselijke mogelijkheden. Of misschien behoorde het tot het menselijk vermogen en zal het ooit opnieuw tot het menselijk vermogen gaan behoren. Als dat zo is, dan wil dat zeggen dat we momenteel in een fase van vergetelheid zitten. Dat kun je wel zeggen, toch? Als je om je heen kijkt, is het toch verbijsterend om te zien hoe gemakkelijk mensen zich voegen naar een werkelijkheid die steeds beperkter lijkt te worden?

Een voorbeeld: Maarten Keulemans, columnist in de Volkskrant, schrijft 2 mei over ‘sentimentele’ en ‘ongematigde’ mensen zoals Ebru Umar en Leon de Winter, die ‘mopperen’ over het feit dat we door de pandemie-maatregelen twee jaar van ons leven zijn kwijtgeraakt. Waarvoor? Ja, tuttut, hij begrijpt het wel hoor, want in tegenstelling tot hemzelf, oh glorieuze zelfverheerlijking, zijn deze mensen gewoon ‘kort van memorie’. Deze mensen zijn de ‘afzichtelijke toestanden’ in Italië vergeten, de massagraven en de vele doden. En Maarten weet waar hij het over heeft hoor, want hij heeft de ‘basiscijfers van het virus’ erbij gehaald, in tegenstelling tot bovengenoemde ‘klagers’ met hun ‘quasiwetenschappelijke epidemiologentaal’. Nou, die ‘basiscijfers’ liegen er niet om, hoor. Ze laten duidelijk zien dat de maatregelen ‘naar schatting’ 135.000 Nederlanders het leven heeft gered. Oh, en een kwart miljoen méér mensen zouden in het ziekenhuis terechtgekomen zijn. Maarten weet het zeker, want de schattingen zijn heel duidelijk. Vandaar misschien ook de smakeloze titel van zijn stukje: “Ja, coronamaatregelen waren ‘kut’. Maar was er een alternatief?” (Waarom schrijft hij ‘kut’ tussen aanhalingstekens? Mag het dan wel in de krant, omdat hij niet echt KUT bedoelt?)

Ik kan er niks aan doen, maar als ik zoiets lees dan zie ik Maarten voor me die met zijn schamele 0,0003% hersenvermogen zijn uiterste best doet om de werkelijkheid bij elkaar te houden en het om die reden niet de moeite waard vindt om uit te zoeken of te vermelden waar die basiscijfers en die schattingen nou eigenlijk vandaan komen – van de WHO, wellicht? Van meneer Gates, de sponsor van de experimentele vaccins – en trouwens ook hoofdsponsor van de WHO – wellicht? Van het RIVM? Of van de statistieken van de niet-werkende PCR-test?

Nee, ik moet eerlijker zijn. Wat ik eigenlijk voor me zie is een kleuter die verwoede pogingen doet om een vierkant blokje door een driehoekige opening te duwen, want dat MOET gewoon! De BASISCIJFERS! En als het niet past, dan gaat hij gewoon rammen! Vind ik het zielig? Ja, dat zou wel moeten, vermoed ik, maar eerlijk gezegd vind ik het niet zielig, maar ronduit irritant. Man, waarom word je journalist als je te lui bent om je huiswerk te doen voordat je een stukje schrijft waarin je jezelf het recht toe-eigent om andere mensen sentimenteel, ongematigd, kortzichtig en quasiwetenschappelijk te noemen?

Een ander voorbeeld. Weeronline.nl kopt vandaag: “De hoeveelheid broeikasgassen in de lucht, de stijging van de zeespiegel en de warmte en verzuring van de oceanen vestigden allemaal nieuwe records in 2021, meldt de Wereld Meteorologische Organisatie (WMO) in een nieuw rapport. ‘Ons klimaat verandert voor onze ogen’, aldus Petteri Taalas, secretaris-generaal van de WMO, in een reactie op het woensdag gepubliceerde klimaatrapport. ‘De planeet zal nog vele generaties opwarmen door broeikasgassen uitgestoten door de mens. Zeespiegelstijging, opwarming en verzuring van de oceaan zullen nog honderden jaren doorgaan, tenzij er middelen worden uitgevonden om koolstof uit de atmosfeer te halen.’
Ook zo’n 0,0002% type, die Petteri. Hee, Petteri man, waar heb je het over? Het CO2-gehalte in de lucht was begin 1900 op een gevaarlijk laag niveau en is godzijdank een beetje aan het stijgen, dankzij het feit dat wij mensen ontdekten dat we olie en gas als brandstof konden gebruiken! De zuurgraad van de oceanen is uiterst stabiel en er is absoluut geen sprake van gevaar voor planten en dieren, Integendeel! En de zeespiegel stijgt en daalt altijd! Er is niks extreems aan de huidige stijging!
De planeet is aan het vergroenen dankzij het stijgende CO2-gehalte en de stijgende temperaturen – die overigens relatief gezien nog steeds heel laag zijn. Ja, ‘relatief’ is moeilijk te bevatten, Petteri, ik weet het. Jouw grenswachter heeft vast zijn borst volgespeld met medailles, want hij heeft ervoor gezorgd dat je niet hebt gekeken naar hoe warm het pakweg tien miljoen jaar geleden was, maar gewoon het rapport van de WMO napraat. Aap, Noot, Mies. 1 en 1 is 3. Hee, Petteri, wist je dat er vroeger kamelen op de Noordpool rondliepen en dat de aarde het grootste gedeelte van haar bestaan ijsvrij is geweest? En wist je dat er momenteel meer ijsberen zijn dan ooit? Nee, natuurlijk wist je dat niet. Je zat vroeger vast bij Maarten in de box.

Het is GOED NIEUWS dat het CO2-gehalte aan het stijgen is. Alles wat leeft gedijt beter. Wij mensen zijn door onze uitvindingen van de afgelopen eeuw de hoeders van het leven op aarde geworden. Wij zijn geen bedreiging, maar een zegen voor deze planeet. Als dit soort kortzichtige beweringen van zogenaamde specialisten niet zulke verstrekkende gevolgen zouden hebben, zou het alleen maar grappig zijn, voer voor sarcasme. Maar het is niet grappig. De neppandemie en de nepklimaatcrisis maken misbruik van het gebrekkige functioneren van de hersenen van de meeste mensen, waardoor ze alles geloven wat ze verteld wordt en het niet in ze opkomt om te twijfelen aan wat ze voorgeschoteld krijgen. Het gevolg? Onnodig leed, onnodige vrijheidsbeperking en miljoenen doden.

Misschien is het maar goed dat mensen als Maarten Keulemans en Petteri Taalas een te beperkt bewustzijn hebben om dat te snappen. Ik vermoed dat hun grenswachter een hartverzakking zou krijgen. Einde verhaal.

Sanne Burger
sanneburger.com