Shivalingam

Eén van de oudste symbolen uit het hindoeïsme is de Shivalingam. ‘Lingam’ is sanskriet voor ‘penis’, en de Shivalingam staat dan ook voor ‘de penis van Shiva’. Shiva is de hindoe-God die pure mannelijke kracht vertegenwoordigt, zowel de scheppende kracht als de vernietigende kracht. De Shivalingam is een driedimensionaal symbool. Je vindt hem overal in India. De beelden zijn soms zo klein dat ze in de palm van je hand passen en soms zo groot dat je erin kunt klimmen. De penis van Shiva is een rechtopstaand, fallusvormig object die rust in de yoni, de vagina van Shakti, de godin van het puur vrouwelijke. De yoni wordt voorgesteld door een welgevormde schaal. Het woord ‘Shivalingam’ schiet dan ook eigenlijk tekort. Beter zou zijn: ‘Shivalingam Shaktiyoni’.

De Davidster

De vereniging van de penis en de vagina als goddelijk symbool van eenheid wordt ook getoond in de zespuntige ster zoals we die met name uit het Jodendom kennen. Dit symbool wordt ook veel binnen de Tantra gebruikt, de tak van yoga die zich onder meer bezighoudt met het transformeren van seksuele energie. De omlaag wijzende driehoek symboliseert het vrouwelijke principe, haar verbondenheid met de aarde en haar ontvankelijkheid voor de hemel, en de omhoog wijzende driehoek symboliseert het mannelijk principe dat afdaalt uit de hemel vanuit het verlangen tot het vrouwelijke, het aardse, het ontvankelijke door te dringen. De vereniging van die twee vormt de zespuntige ster: uit de vereniging van hemel en aarde, het mannelijke en het vrouwelijke, ontstaat het menselijke, het creatieve, nieuw leven, bewustzijn.

Anahata

Hetzelfde symbool, de zespuntige ster, wordt binnen het hindoeïsme gebruikt ter aanduiding van één van de zeven chakra’s, het hart-chakra, ‘Anahata’, dat liefde, compassie en devotie vertegenwoordigt. Het hart-chakra heeft een fysieke locatie in het menselijk lichaam, en wel in het midden van de borstkas, en wordt ook wel aangeduid als ‘de zetel der compassie’ of ‘de thuisplaats van de ziel’. Mooi hoe twee religies, het Jodendom en het Hindoeïsme hetzelfde symbool gebruiken, de zespuntige ster, en dat die ster staat voor zowel de vereniging van het mannelijke en het vrouwelijke principe als voor liefde en compassie.

De seksuele organen als goddelijk symbool

Deze verwijzing naar de goddelijkheid van de penis en de vagina in verbinding met het hart verwijst direct naar de oorsprong van religie: het vieren van het mens zijn, het toegewijd zijn aan het leven. Misschien verklaart het feit dat de Shivalingam één van de belangrijkste symbolen is uit het hindoeïsme de uitbundigheid van deze religie. Nergens ter wereld wordt zo goed feestgevierd als tijdens de hindoeïstische feesten en bruiloften. Geen enkele religie is zo creatief, kleurrijk, verscheiden en menselijk in haar uitingsvormen als het hindoeïsme, zo spontaan als het gaat om het uiting geven aan de blijdschap over het leven, de liefde en het lichaam. Vergelijk dat met bijvoorbeeld de katholieke kerk, waar de seksuele organen beladen zijn met schaamte, schuld en zonde, waar seks niet gezien wordt als een weg tot God, maar als een obstakel op de weg. De Hindoes vieren het, de katholieken veroordelen het.

Wat een verschil!