Wij branden van nieuwsgierigheid!

Sanne Burger

28 september 2020

Waarom zijn zoveel mensen niet (meer) nieuwsgierig naar wat er aan de hand is?
Waarom zegt Rutte dat hij zich niets meer herinnert van zijn toespraak over groepsimmuniteit?
Waarom heeft Grapperhaus schijt aan zijn eigen regels?
Waarom wordt er ineens zoveel censuur toegepast op Facebook en Youtube?
Waarom was Hydroxychloroquine eerst verboden, en nu ineens niet meer?
Waarom trekt Trump zich terug uit de WHO en gaat Lady Gaga vervolgens geld inzamelen?
Waarom moeten we mondkapjes op die niet werken?
Waarom moeten we testen doen die niet werken?
Waarom kunnen vaccinatiebedrijven niet aangeklaagd worden?
Waarom wordt er geen onderzoek gedaan naar de grootschalige kinderhandel in de wereld?
Waarom verdienen Gates en Soros miljarden aan deze wereldcrisis?
Waarom wordt de germ theorie van Pasteur niet beter onderzocht?
Wie betaalt wie en waarom?
Waarom? Waarom? Waarom?

Kinderen zijn één brok nieuwsgierigheid. Het is vanuit die onstilbare nieuwsgierigheid dat ze leren en zich ontwikkelen. Is het normaal dat die nieuwsgierigheid afneemt, naarmate we ouder worden? Ik dacht het niet.

Ik ben razend nieuwsgierig naar de oorzaak van het gebrek aan nieuwsgierigheid dat ik hier en daar om me heen zie. Ik brand van nieuwsgierigheid! Ik wil begrijpen waar dit voor mij onbegrijpelijke gedrag vandaan komt. Vandaar dat ik de volgende redenen heb bedacht.

14 redenen waarom mensen niet langer nieuwsgierig zijn:

 

Onwetendheid. Soms is het louter gebrek aan informatie, omdat dit niet op het nieuws komt, niet op TV is en ook niet in de krant staat. Los van de vraag wat de rol van de mainstream media is en in hoeverre dit bewust gedaan wordt, is het logisch dat bij een gebrek aan informatie mensen gewoon niet weten dat er iets buitengewoons aan de hand is. Het huis brandt, maar de rook is nog niet zichtbaar. Straks ontploft de boel, maar de hitte is nog niet voelbaar. Mensen snappen niet waar je zo moeilijk over doet. Zoveel is er toch niet aan de hand? Waar maak je je druk om?

Cognitieve dissonantie. Door mind control programma’s wordt het bewustzijn van mensen geblokkeerd, zo gauw ze informatie krijgen die de status quo bedreigt. Dit is volledig onbewust en klinkt als: Ach, zo’n vaart zal het wel niet lopen. Of: Wat zei je nou net? Wil je nog koffie? Of, als het heftiger inzet: Hoe durf je zoiets te zeggen? Complotdenker! Wappie! Gekkie! Hippie! Je bent een gevaar voor de samenleving!

Zelfbescherming. De informatie is zo heftig, schokkend of confronterend dat de persoon in kwestie het op dat moment niet trekt. Hij of zij kiest ervoor zich terug te trekken, omdat zijn wereld anders instort. Dit kan bewust of onbewust zijn, maar het dooft alle nieuwsgierigheid. En hoe jammer ook, het is wellicht een wijze beslissing. Zo iemand heeft meer stevigheid nodig, meer grond onder zijn voeten, voor hij weer meer nieuwsgierigheid kan toelaten. Het gebrek aan nieuwsgierigheid kan ook tijdelijk zijn.

Zelfkennis. De persoon in kwestie weet waar zijn of haar grenzen liggen wat betreft de hoeveelheid informatie die hij aankan. Hij kiest ervoor om dit zo te doseren dat hij/zij in ieder geval kan blijven functioneren in deze wereld, zonder depressief te worden of zijn zelfbeheersing te verliezen. Ook dit kan een wijs besluit zijn, en duurt hopelijk niet lang.

Machteloosheid. ‘Wat heeft het voor zin om te weten wat er mis is, als je er toch niets aan kunt doen?’ Deze persoon gelooft dat hij absoluut onbelangrijk is en het niet uitmaakt wat hij weet, denkt, zegt, voelt of doet. Hij gelooft dat hij/zij geen enkele invloed heeft op hetgeen de machthebbers uitvoeren, en acht enig onderzoek dus bij voorbaat zinloos. Hij weet het liever niet, want dan voelt hij zich nog machtelozer. Deze persoon zou baat hebben bij de bevestiging dat hij er wel degelijk toe doet en zijn bestaan op deze aarde niet voor niets is.

Hoogmoed. Arrogantie. Sommige mensen denken dat ze alles al weten en dat niemand ze iets hoeft te vertellen, zeker niet zo’n wappie als jij. Ze hebben gestudeerd, of ze hebben geld, of gewoon een opgeblazen ego, waardoor ze grote waarde hechten aan de afgebakende en beschermde werkelijkheid die ze voor zichzelf hebben gecreëerd. Ze weten het verschil niet tussen geloven en weten, ze denken dat ze per definitie meer verstand van zaken hebben dan al die Corona ontkenners, anti-vaxxers en demonstranten bij elkaar. Ze hebben medelijden met jou en je irreële waanvoorstellingen en wensen je het allerbeste toe. In het ergste geval laten ze je opsluiten in een psychiatrische inrichting.

Drukte. Veel mensen hebben simpelweg geen tijd. Het dagelijks leven vraagt het uiterste. Werken,, geld verdienen, voor de kinderen zorgen en alles draaiende houden is eigenlijk al teveel. Onderzoek doen? Vragen stellen en antwoorden vinden? Tijd nemen to go down the rabbit hole? De ruimte nemen om na te denken, te debatteren, te voelen wat de ontwikkelingen met je doen? Wanneer dan?

Verlichting. Sommige mensen zijn al verlicht. Ze zijn alomtegenwoordig bewustzijn, gerealiseerd of onsterfelijk, en daarom doorzien ze alles en is niets meer verborgen voor ze. Om die reden zijn ze niet langer nieuwsgierig, want ze weten alles al. Dood en leven, ziekte en gezondheid, oorlog en vrede, het is allemaal hetzelfde voor ze. Om die reden zijn deze mensen niet langer geboeid door of nieuwsgierig naar worldly affairs. Ik kan me daar niks bij voorstellen, maar zulke mensen schijnen echt te bestaan. Misschien heb ik er een paar gezien zonder dat ik het doorhad, en dacht ik onterecht dat ze arrogant of lui waren.

Angst voor verandering. Veel mensen beseffen ergens heel goed dat als ze zich hierin gaan verdiepen, ze bijvoorbeeld hun baan zouden moeten opzeggen, omdat ze door die baan bijdragen aan de wereldwijde corruptie van overheden en multinationals. En hoe moeten ze dan voor hun gezin zorgen? Of ze beseffen dat ze als ze zich echt zouden informeren, ze zouden moeten stoppen met bepaalde dingen, zoals stemmen, belasting betalen, Netflix kijken, porno kijken, het journaal kijken, pillen slikken, troep eten, spullen verzamelen, geld uitgeven aan onzin, zich lam zuipen, autorijden of vliegreizen maken, etc. – en dat willen ze niet. Nee, liever kijken ze weg. Ze weten het ergens wel, maar ze willen het niet weten. Het komt gewoon niet uit. Ignorance is bliss, zoiets. Begrijpelijk, maar ook jammer, want het kills nieuwsgierigheid.

Opportunisme. Sommige mensen, al zijn het er verhoudingsgewijs maar heel weinig, hebben belang bij het in stand houden van de status quo. Ze willen dat de massa onwetend, bang en volgzaam blijft, want dat levert ze persoonlijk voordeel op, bijvoorbeeld geld, status of macht. Of het levert ze soms ook geheimhouding op, waardoor ze kunnen doorgaan met zaken die het daglicht niet verdragen. Ze weten dat ze hangen als de waarheid aan het licht komt, en zullen dus actief bijdragen aan het doden van alle nieuwsgierigheid. Je kunt deze mensen vergelijken met zakken zand. Overal waar ze komen storten ze zichzelf leeg als een zak zand en proberen ze elk vuurtje van nieuwsgierigheid dat oplaait te doven. Oppassen met deze mensen, dus.

Paranoia. Sommige mensen hebben een diepgewortelde angst voor represailles. Vaak zijn dit mensen die een oorlog hebben meegemaakt, veel blowen of veel research hebben gedaan. ‘Ze luisteren je telefoon en computer af! Ze weten alles van je via social media. Kijk naar hoe het in China is, zo gaat het hier ook worden. Als je nu je mond opendoet en protesteert tegen de heersende mening, zul jij de eerste zijn die ze over een tijdje oppakken en in FEMA kampen zullen opsluiten. Of erger!’ Deze mensen zijn verlamd door het idee of de wetenschap dat ze gevolgd en gecontroleerd worden, en dat ze vroeg of laat opgepakt zullen worden. Zij kiezen ervoor om onder de radar te blijven. Eigenlijk zijn ze wel nieuwsgierig, maar ze geven er niet aan toe.

Luiheid. Het kost gewoonweg te veel moeite om onderzoek te doen en nieuwe informatie op te nemen. Waarom zou je? Voor sommige mensen heeft deze houding niets te maken met deze tijd; ze zijn altijd al zo geweest. Dit zijn de mensen die als baby al laat leerden lopen en lezen, die als kind niet buiten wilden spelen en die zich eigenlijk hun hele leven al vervelen. Deze mensen zijn geboren zonder nieuwsgierigheid, of hun nieuwsgierigheid is al op hele jonge leeftijd kapotgemaakt door trauma of vaccinaties. Eigenlijk weten ze van niks echt iets af. Onderzoeken, studeren, debatteren, antwoorden zoeken, het onbekende tegemoet treden en avonturen beleven is hen vreemd. Eigenlijk lijken deze mensen meer op planten dan op mensen. Ze hebben geen initiatief en houden van een monotoon leven. Ze vinden het prima als alles altijd hetzelfde is, omdat ze niks verwachten van het leven. Heel erg zielig, vind ik.

Het is persoonlijk. Het is niet zo dat de persoon in kwestie niet geïnteresseerd is in de waarheid over Corona, Gates, Soros, de Illuminatie, de Cabal, de politiek, de child trafficking netwerken, de geschiedenis van de mensheid of buitenaards leven, maar hij/zij is gewoon niet geïnteresseerd in wat jij als persoon te vertellen hebt. Het ligt in dat geval aan jou. Je hebt in het verleden al teveel gezeurd over veganisme, de klimaathoax, de farmaceutische industrie, de politiek, kernenergie, ufo’s, valse vlag aanvallen, mind control en de stervende bijen. Het geduld en de bereidheid om naar jou te luisteren is er niet meer, want bij jou is er altijd wat. Als het persoonlijk is, maat het niet uit wat je zegt, je toehoorder is per definitie niet nieuwsgierig. Ze zijn de waarheid niet moe, ze zijn jou moe. Dit komt veel voor in families en relaties. Heel jammer, maar begrijpelijk. In dat geval moet je leren je mond te houden, of met iemand anders gaan praten.

Vermoeidheid. Als mensen klaar zijn met werken, sporten, koken, het huis opruimen, de kinderen naar bed brengen, aandacht geven aan de partner, rekeningen betalen, moeder bellen en de auto stofzuigen, willen ze alleen nog maar op de bank liggen. Een moeilijk boek lezen of een interview kijken met een specialist, een viroloog of een complotdenker? Alsjeblieft niet, zeg. Er kan gewoon niets meer bij. Dit fenomeen komt veel voor bij oudere mensen. Het is alsof ze moe zijn van het leven zelf en geen energie meer over hebben om zelfs nog maar vragen te stellen, laat staan op zoek te gaan naar antwoorden. Hun enige hoop is om nog enigszins comfortabel oud te worden, tot ze doodgaan.

Dit alles is begrijpelijk, maar ook alarmerend. Want waarom is iedereen te moe, te druk, te bang, te oud, te arrogant, te afstandelijk of te lui om nieuwsgierig te zijn? Wie heeft dit verzonnen? Ik weet zeker dat dit niet de bedoeling is. Het is de bedoeling dat de hele wereldbevolking op dit moment in opperste staat van nieuwsgierigheid verkeert en iedereen aan het uitzoeken is wat er aan de hand is! En misschien is dat ook wel zo, maar weten we het alleen nog niet van elkaar. Nog niet!

Sanne Burger
sanneburger.com

0 reacties

You might like this too …

Magische moringa

Magische moringa

Ik leef in een magisch universum. Mijn kennis over wat gezond is en wat niet, is gestoeld op een bonte verzameling van...

Als ik kanker kon genezen

Als ik kanker kon genezen

  Als ik kanker kon genezen, zou ik daar dan mee naar buiten treden, of zou ik te bang zijn om de...

Blijf op de hoogte!

Schrijf je in op mijn nieuwsbrief om nieuwe artikelen en aankondigingen van nieuwe trainingen direct in je inbox te ontvangen!

 

Dank voor het inschrijven! Je ontvangt een email waarmee je je inschrijving moet bevestigen. Vanaf dan blijf je altijd up-to-date!