De drenkeling

Sanne Burger

4 september 2021

Een paar dagen geleden raakte ik betrokken bij een heel vreemd gesprek:

‘Heb je het gehoord? Dat meisje dat in die coffeeshop werkte waar ze geen maskers verplichten, heeft Covid gekregen en is overleden. Ze laat haar man en hun dochtertje achter. Ze zeggen dat zij en haar familie niet gevaccineerd waren. Iedereen stuurt berichten van medeleven en Gods zegen naar de familie, maar niemand is in staat om te overwegen dat het wonder van de moderne geneeskunde in tijden van crisis een zegen kan zijn – een zegen die die vrouw in leven had gehouden! Het zou te veel bescheidenheid vereisen om openlijk toe te geven dat het hun keuzes waren die verantwoordelijk waren voor de onnodige dood van deze vrouw. Ze zeggen dat de echtgenoot geen greintje spijt heeft van het feit dat ze de verkeerde keuzes hebben gemaakt, maar ik geloof wel dat hij zich alsnog heeft laten vaccineren. Ik wens niemand deze ziekte toe, maar ik snap niet hoe mensen door kunnen gaan met hun arrogantie en ontkenning en dan troost zoeken in religie als het mis gaat.”

Ik wist niet wat ik moest zeggen, dus zei maar niks. Haar hardvochtige toon deed me terugdeinzen. ‘Hoe weet je nou dat ze Covid had?’ was de eerste vraag die in me opkwam. ‘Hoe weet je zo zeker dat een vaccin haar gered zou hebben?’ kwam meteen daarna. Niet dat iemand vroeg wat ik ervan vond. Ze stonden allemaal te popelen om ook iets te zeggen.

‘Ja, ik snap er ook niets van. Wat een tragedie.’

‘Wat een tragische cult van de dood.’

‘Dit slaat echt alles, ik heb zo genoeg van mensen. Ik heb echt geen geduld of compassie meer. Stupiditeit is besmettelijk geworden.’

‘Ja, dit soort verhalen hoor je nu echt overal. Het heeft geen zin meer om voor ze te bidden. We hebben gekregen wat we nodig hebben om hier doorheen te komen. Het enige gebed dat ik nog bereid ben te doen, is de wens dat meer mensen zich laten vaccineren.’

“Ik snap niet hoe mensen zo onverantwoordelijk kunnen zijn. Ik vraag me af hoeveel andere mensen zijn gestorven, net als deze vrouw, aan iets dat voorkomen had kunnen worden. Mijn grootste angst is dat de Deltavariant in iets nog veel ergers gaat muteren.”

‘Help, waar ben ik terechtgekomen?’ dacht ik bij mezelf. ‘Denken ze dan helemaal niet aan die man? Die is zijn vrouw kwijt!’ Het was goed dat ik niet meteen reageerde. Ze zouden me waarschijnlijk levend opgevreten hebben als ze hadden gehoord dat ik niet in Covid geloofde en de vaccins als een enorm gezondheidsrisico zag. Ik besloot om alleen maar te luisteren. Ik vroeg me nou al tijden af hoe het kon dat mensen nog steeds in Covid en de vaccins geloofden. Misschien was dit mijn kans om erachter te komen. Ik besloot om er een case study van te maken.

Iemand vertelde een verhaal. Het was een mooi verhaal, ik kende het al, maar ik had er nog nooit vanuit deze context naar gekeken.

De Drenkeling

Een man zat vast op het dak tijdens een overstroming. Hij bad tot God voor hulp. Al snel kwam er een man in een roeiboot voorbij die riep: ‘Spring erin! Ik kan je redden!’
De gestrande man riep terug: ‘Nee, hoeft niet, ik bid tot God en hij gaat me redden!’
Dus roeide de man in de roeiboot verder.
Toen kwam er een motorboot voorbij. De man in de motorboot riep: ‘Spring erin! Ik kan je redden!’
Weer zei de gestrande man: ‘Nee, dank je, ik bid tot God en hij komt me redden. Ik heb vertrouwen.’
Dus voer de man in de motorboot verder.
Toen kwam een helikopter voorbij en de piloot schreeuwde naar beneden: ‘Pak dit touw vast en ik til je naar de veiligheid!’
En weer riep de gestrande man: ‘Nee dank je, ik bid tot God en hij komt me redden. Ik geloof in God!’
Dus de helikopterpiloot vloog met tegenzin weg.
Al snel steeg het water boven het dak uit en de man verdronk. Hij ging naar de hemel. Daar kreeg hij eindelijk de kans om het gebeuren met God te bespreken. Meteen riep hij: ‘Ik had vertrouwen in U maar U heeft me niet gered. U heeft me laten verdrinken! Ik begrijp het niet!’
Hierop antwoordde God: ‘Ik heb je een roeiboot en een motorboot en een helikopter gestuurd. Wat had je nog meer verwacht?’

Oef. Blijkbaar zag deze persoon de vaccins als een geschenk van God en vergeleek hij het met de roeiboot, motorboot en helikopter die de drenkeling had kunnen redden. Ik zuchtte in stilte. Misschien wilden ze daarom allemaal drie injecties.

Het gesprek ging verder. Verschillende mensen deelden hun mening.

“Als zij zelf nou de enigen waren die de gevolgen moesten dragen van hun keuzes, zou ik zeggen: doe lekker waar je zin in hebt! Maar ze trekken letterlijk de hele wereld met zich mee de afgrond in! Het is om woest van te worden!”

“Jammer genoeg denken dit soort mensen nooit ergens over na, tot ze er zelf de dupe van worden. Ik snap deze manier van denken gewoon niet. ‘Laat iedereen maar gewoon verrekken … ik hou alleen maar rekening met mezelf.’ Me, myself en I. Maar weet je wat pas echt erg is? Die mensen die dierbaren hebben verloren en niet willen toegeven dat het Covid was waaraan ze gestorven zijn. Ze zullen elk excuus aangrijpen om vol te houden dat het dat niet was. Ik zou willen dat zulke mensen wakker zouden worden voordat er zoiets met ze gebeurde en niet als het al te laat is.”

‘Dit soort mensen …’ Deze man generaliseerde erop los en gebruikte ook nog eens de egoïsme-troef. ‘Mensen die zich niet laten vaccineren zijn egoïstisch.’ Ik begreep dat al nooit. Het sloeg volgens mij nergens op. Maar zij vonden duidelijk van wel. Ze gingen langzaam maar zeker steeds meer op een roedel hongerige wolven lijken.

“Je hebt gelijk! Ik ken iemand die een Covid-ontkenner en complotdenker is die Covid had. Ze was echt hartstikke ziek en haar positieve PCR-test bewees dat het inderdaad Covid was, maar ze werd me toch een partij boos dat mensen over haar praatten alsof ze Covid had! Ze was ervan overtuigd dat Covid niet bestaat en ze denkt zelfs nu nog steeds zo. Op de een of andere manier overleefde ze het, maar ze heeft er niets van geleerd. En deze persoon noemt zichzelf een healer en geeft over de hele wereld trainingen.”

Au. Het werd steeds erger. Iemand kende iemand en dat was het bewijs. Zucht. En nu konden mensen die ervoor kozen om niet gevaccineerd te worden ook geen healer of leraar meer zijn. Ik wilde iets zeggen, maar iedereen knikte instemmend. Ik beet op mijn tong, want ik wilde weten waar dit gesprek heen zou gaan. Dezelfde persoon ging door en zei met gepassioneerde stem:

“Het is nog tot daaraan toe als je een domme keuze maakt. Maar het is iets heel anders als je maanden en maanden hebt gehad om terug te komen op die domme keuze en er dan alsnog aan doodgaat. Dat meisje groeit nu op zonder moeder en dit alles door de conservatieve agenda waardoor ze uit eigenzinnigheid de wetenschap afwijzen. Nee, dat is echt niet oké.”

Ze was zich niet bewust van hoe keihard haar oordeel klonk. De anderen ook niet. Die gingen helemaal los.

“Weet je, volgens mij is het geen onwetendheid. Iedereen kent de feiten nu wel, toch? Ik denk dat het arrogantie is – het geloof het beter te weten, in combinatie met werkelijk niks om een ander geven.”

“De cirkelredenatie van dit soort mensen vermoordt letterlijk andere mensen. Het is verdomme geen spel! Maar ze zijn zo defensief, want hun mening is zo nauw verbonden met hun meest diepgewortelde ‘spirituele’ overtuigingen. Ze willen gewoon niet zien wat een afschuwelijke schade ze aanrichten. Ik weet niet welk deel van mijn intenties me genoeg bij de les heeft gehouden dat ik zelf zo helder ben gebleven, maar ik geef toe, ik had een van hen kunnen zijn. Ik snap het, echt. Maar nu ben ik hun vijand omdat ik vragen stel bij hun rabbit hole waarin ze aan de autoriteiten twijfelen. Doe een stapje terug en wees bereid om twee seconden naar het grotere plaatje te kijken, mensen. Dat is wat ‘bereid zijn om te kijken’ betekent. Maar om daartoe in staat te zijn, moet je wel je eigen neigingen, vooroordelen, verdedigingsmechanismen en strategieën voldoende kennen om alles op een rijtje te kunnen zetten. Ugh, soms is de werkelijkheid op deze planeet van vrije wil echt een tweesnijdend zwaard. Ik heb er zo genoeg van.”

Wow, dat was raar. Ik had exact hetzelfde kunnen zeggen, maar we stonden wel elk aan de andere kant van het hek. Het was me al eerder opgevallen hoe beide partijen in feite dezelfde argumenten gebruikten, met dezelfde kracht en overtuiging. Misschien was het onze zelfgenoegzaamheid dat het grootste probleem was hier.

“Het is echt bizar dat er zulke extreme dingen moeten gebeuren om dit soort mensen tot nederigheid te dwingen en ze bewust te maken van hun rigide ideologieën. Ze snappen het echt pas als ze zelf iets overkomt. Zucht.”

‘Echt? Jij hebt het over nederigheid? Kijk naar jezelf, jij bent absoluut niet nederig!’ Ik dacht het, maar ik zei het niet. Toch vond ik dit een goed moment om ook iets te zeggen. Ik besloot om me dom voor te doen, zodat ze niet kwaad zouden worden. Ik vroeg:

“Eh… het lijkt alsof jullie geen van allen bewust zijn van het gevaar van deze zogenaamde vaccins, terwijl ze volgens mij meer schade veroorzaken dan het virus. Mis ik hier iets?”

Het was een angstaanjagend moment dat volgde, want plotseling staarde iedereen naar mij. Iemand zei:

“Wow. Alleen maar woooooooow. Nou, ik wacht op mijn booster, lady.”

De vrouw die het gesprek had geopend met het verhaal over de vrouw in de coffeeshop die was overleden, beheerste zich en antwoordde kalm, maar op ijzige toon:

“Ja, ik denk dat je hier iets mist. Veel zelfs. Ik heb zelf persoonlijk het virus gehad en ik heb ook te maken gehad met Longcovid. Jouw opvattingen zijn gebaseerd op niets en ontkennen de echte doorleefde ervaringen van mensen die met Covid geworsteld hebben en eraan doodgegaan zijn. Ik raad je aan om je een klein beetje in te lezen over het onderwerp complottheorieën, want wat jij beweert is echt typisch complotdenken.”

Ik kon er niets aan doen, maar ik raakte een beetje geïrriteerd door haar neerbuigende toon. Daarom reageerde ik te snel en zette ik meteen al mijn kaarten in. Shit, leerde ik dat nou nooit af?

“Schat, ik heb zoveel onderzoek gedaan naar complottheorieën dat ik inmiddels een expert ben geworden. Het valt me gewoon op dat jij een hele uitgesproken mening hebt over wat jij betrouwbare medische zorg vindt, terwijl ik me zorgen maak over iedere persoon die gevaccineerd is. Volgens mij is er geen virus. Mensen worden ziek en gaan dood aan iets anders. Agenda 2030 is geen complottheorie, maar is echt. Ik hoop echt dat meer mensen de waarheid zullen ontdekken over deze dodelijke gifspuiten.”

Stilte. Een hele akelige stilte. Oh, oh. Too much information. De vrouw die ik tegengesproken had haalde diep adem en zei heel langzaam:

“Het probleem met jou is dat wat jij onderzoek noemt niet hetzelfde is als feitelijk, wetenschappelijk verifieerbaar onderzoek. En ja, veel mensen zoals jij hebben medische professionals op hun lijstje staan als referentie, maar die tellen niet, want die zijn of allang ontmaskerd, of ze zijn niet gekwalificeerd op het gebied waarover ze iets te zeggen hebben, dus wat ze zeggen is volstrekt onbetrouwbaar en heeft geen enkele waarde, of ze manipuleren informatie om hun vooroordelen te bevestigen in plaats van echt wetenschappelijk onderzoek toe te passen. Als je het overvloedige onderzoek naar vaccins bestudeert, dan is het meer dan duidelijk dat vaccins veilig zijn en levens redden. Ik heb al lang geleden besloten dat ik de experts vertrouw die hun leven gewijd hebben aan hun opleiding en getraind zijn om in te grijpen in gebieden die ik nooit zal kunnen begrijpen. Godzijdank dat zij er zijn! Het is arrogant en dom om te geloven dat een leek de complexiteit van zulke studies zou kunnen begrijpen – en toch is dat nou net de agenda die gepusht wordt door deze complotdenkers. Die zeggen gewoon dat de gemiddelde leek de situatie beter kan begrijpen dan de experts. Nope. Ik ben bescheiden genoeg om te weten wat ik niet weet en om die mensen te vertrouwen die wel de expertise hebben.”

Ik was onder de indruk van haar welbespraaktheid. Het was duidelijk dat ze dit gesprek vaker had gevoerd. Maar in plaats van dat ik herkende dat we ons op het gladde ijs van polarisatie hadden begeven, kon ik het niet laten om olie op het vuur te gooien. Ik wilde mezelf verdedigen, dus ik wierp tegen:

“Ik kan me niet herinneren dat ik mijn onderzoeksbronnen ooit met jou heb gedeeld, dus ik vind het raar dat je veronderstelt dat jij die kent. Maar ik ben het volledig eens met je standpunt dat we op de echte wetenschap moeten vertrouwen en niet op theorieën en propaganda. Dat is nou precies mijn punt, want het gebrek aan echte wetenschap, zowel waar het virussen als vaccins betreft, stuit me tegen de borst. Ik geloof dat wanneer de waarheid, de echte wetenschap naar voren zou komen over wat er nu gaande is, niemand ooit dat vaccin nog zou nemen, of om het in preciezere, meer wetenschappelijke woorden te zeggen: de experimentele, niet goedgekeurde genetische modificatie cocktail. Je kunt dit wel wegwuiven door het een complottheorie te noemen, maar ik deel alleen maar feiten hier.”

Terwijl we allebei even stil waren en ons best deden om elkaar niet aan te vliegen, deed een ander dat wel.

“De wereld draait op kapitalisme. Het heeft geen zin om als regering samen te zweren tegen kapitalisme. Er is geen regering die hiertoe in staat is, noch zouden ze dat willen.”

Ik had geen idee wat dit met ons gesprek te maken had, dus ik keek hem aan met een vragende blik. Dat leek hem te bemoedigen, dus hij ging door:

“Om het virus te ontkennen terwijl het zoveel leed en verlies heeft veroorzaakt, is heel erg respectloos naar het aarde-gebonden collectief. Het jaagt me angst aan om te zien hoe ‘spirituele’ mensen zo geradicaliseerd kunnen worden met hun complottheorieën. Ik heb zelf ook wel een paar theorieën die sommige mensen een beetje raar zullen vinden, maar de dingen die jij zegt gaan voorbij complotten en regelrecht naar totale waanideeën. Het maakt me verdrietig voor die mensen die hierdoor pijn zullen lijden. Ik kan er niks aan doen, maar volgens mij is er bij jou meer aan de hand dan alleen je lichamelijke incarnatie. Diepe karmische persoonlijke voorouderwonden, misschien. En natuurlijk, we hebben allemaal onze voorouderlijnen en familie- en generationele trauma’s, maar als mensen zo radicaal worden als jij, dan lijkt het meer op een vorm van bezetenheid, in mijn optiek. Ik denk dat jij bezeten bent, dus alles wat ik kan doen is weglopen van deze discussie en het universum vragen om jou in het licht te zetten.”

Mijn hoofd tolde toen hij opstond en wegliep. Zei hij nou echt dat ik bezeten was? Ik keek om me heen voor steun, maar die kreeg ik niet. In plaats daarvan kreeg ik afstandelijke en tevreden blikken. Blijkbaar was iedereen blij dat iemand eindelijk had durven zeggen wat ze allemaal dachten.
Het gesprek was duidelijk voorbij. Iedereen stond op en maakte zich klaar om te vertrekken. De vrouw die het gesprek had geopend stond ook op en trok haar jas aan. Toen ze een paar munten op tafel gooide om voor haar koffie te betalen, keek ze me aan en beet ze me haar laatste woorden toe:

“Jij bent niet in staat om onderscheid te maken tussen echt onderzoek en misleidende nepwetenschap. Het is zielig om naar te kijken, maar geen verrassing. Zoveel ‘spirituele’ mensen zijn hieraan ten prooi gevallen. Jij hebt de kern van de complottheorieën rondom Covid net gedemonstreerd.”

Ze liep het café uit en gooide de deur dicht achter zich dicht. De paar mensen die er nog waren deden net alsof ze me niet kenden, dus ik zat alleen aan tafel bij te komen van wat er allemaal was gezegd. Mijn case study zat erop. Ik had er veel van geleerd, dat was het goede nieuws. Maar mijn hart was een beetje beurs. Ik moest tegen mijn tranen vechten. Ik was verbaasd over de kracht van hun overtuigingen. Hun geloof in Covid en de vaccins als enige oplossing was onwankelbaar. Vragen zetten bij hun geloof, zoals ik net gedaan had, riep hevige emoties op. Ze voelden zich zo gerechtvaardigd dat ze zelfs die jongen verantwoordelijk hielden voor de dood van zijn vrouw en ze op geen enkele manier twijfelden aan hun eigen houding. Blijkbaar had het verhaal dat ongevaccineerde mensen verantwoordelijk waren voor het ziek worden en sterven van mensen al stevig postgevat in hun geest. Was dit voorzien? Ik had het in ieder geval niet voorzien. Ik had nooit gedacht dat mensen daarin zouden trappen.

Wat leerde ik van dit gesprek? Ik leerde ervan dat zelfgenoegzaamheid en eigengerechtigheid gevaarlijk is. Ik leerde ervan dat als je gevoelsmatig gehecht bent aan je overtuigingen je gemakkelijk in de verdediging schiet. Ik leerde ervan dat emoties het vermogen tot logisch redeneren en zelfreflectie ondermijnen. Ik leerde ook – opnieuw – dat het soms goed is om je mond te houden. Wanneer zal ik dat ooit leren?

Sanne Burger
sanneburger.com

20 Reacties

  1. Karine

    Zoals steeds lees ik graag wat en hoe je schrijft. En helaas, het geloof zit diep, aan beide kanten. Maar verlies je stem niet, die is broodnodig. Je helpt en steunt er velen mee. Dank je wel.

    Antwoord
    • Natascha Van Achterbergh

      Ik hoop dat je nooit je mond zal houden. Je inspireert mensen om ook hun mond open te trekken. Zo belangrijk om niet (meer) te zwijgen uit angst voor reacties…hoe pijnlijk/ lastig ook. Aho! 💜🦉

      Antwoord
  2. Herman

    Ik heb je website pas een paar maand geleden ontdekt. Hetgeen je schrijft, resoneert volledig met mijn gedachten over de huidige situatie. Ik weet inmiddels dat een nieuwsbrief uit de Achterhoek, nu af en toe links naar stukken op jouw website doorgeeft. Hoe jij jouw gedachten formuleert, raakt blijkbaar ook de schrijver van deze nieuwsbrieven. Laat je niet ontmoedigen, blijf vooral in jezelf geloven en vertrouw op je eigen gevoel. We zullen zien of er meer mensen wakker worden in de nabije toekomst. Mensen op andere gedachten brengen is praktisch onmogelijk. Het licht moet denk ik van binnenuit komen. Hoe meer argumenten je aanvoert, des te steviger zet men de hakken in het zand. De tijd zal het leren. Ik hoop dat je niet stopt met het schrijven van deze stukken. Het wakkert het licht in mij in ieder geval verder aan.

    Antwoord
    • Sanne Burger

      Ik zal nooit stoppen met schrijven! Hierbij beloofd.

      Antwoord
      • San

        Dank je Sanne. Ik voel m ook weer. Ik vind je dapper. En fijn dat je meeneemt in je belevingen. Ik merk dat ik soms ook mag leren rustig te blijven.

        Antwoord
      • alke

        Top Sanne ♾🙏

        Antwoord
      • Ellen

        Top! Je bent voor mij een heldin en dat meen ik echt 🙏💜

        Antwoord
      • fokkepenninga

        Jij bent de heldere ster in de donkere nacht. Stll going strong.

        Antwoord
      • Romeyn Andre

        Never give up, Sanne! 5/09 in Ams. was het ultieme bewijs dat er zovele geestverwanten zijn. You’re not alone at all!!

        Antwoord
  3. Harrie Braam

    Wederom een duidelijk en helder geschreven artikel waarvoor dank Sanne. Mensen zijn van nature allemaal wetenschappers. Het woord wetenschap is een verbinding van de woorden/begrippen ‘weten’ en ‘scheppen’ en zijn als de plat liggende 8 onlosmakelijk met elkaar verbonden, dus zonder begin en/of einde (de zgn. Lemniscaat) en het ‘weten’ is een gevolg van het ‘scheppen’ en omgekeerd.
    De wetenschap waarover de voorstanders spreken van het inmiddels bewust misbruikte woord “vaccineren” is echter ‘exacte-wetenschap’ gebaseerd op door mensen bedachte dan wel in de wereld gebrachte denkwijzen, die aan waarheid nog weleens te wensen overlaat( denk aan de bewust misleide stelling van Louis Pasteur!)
    Maar laat mensen maar denken wat ze willen, het meeste wat wordt verteld is een verhaal van anderen, want dan hoeft men zelf niet te onderzoeken. Het gezegde “Er wordt veel verteld, maar weinig gezegd” doet ook in dit soort discussies nogal eens opgeld.

    Antwoord
  4. Michelle van der Zee

    Als ik jouw schrijven lees, ervaar ik in mezelf iets diep menselijks/ wezenlijks, enorm veel moed, een vanzelfsprekend weten, een groot vertrouwen en een verlangen om me ook vrijer te uiten door mijn schrijven te delen. Wat het onderwerp betreft, voel ik beslist van alles én herkenning maar minder de neiging om te reageren. Precies om wat jij schrijft; ‘voordat ik het weet verblijf ik op de plek van ‘reactie’ en zit ik in de val van polarisatie’. En mezelf verdedigen voelt zo zinloos (niet machteloos). De taal van argumenten missen vaak iedere vorm van nuance (zo plat of zo) en als ik me verdedig krijgt de gelaagdheid van mijn betoog geen ruimte (of heb ik geen beschikking meer over mijn eigen ruimte/ belichaam ik mezelf nog maar ten dele, waardoor wat ik zeggen wil onvoldoende grond heeft). Wanneer ik mezelf wel belichaam en responsief ben, put ik uit een referentiekader dat zo ruim en verfijnd is, dat het alleen weerklank vindt bij mensen met wie ik echt in relatie ben en die andersom ook die mate van presentie ontwikkeld hebben. En (present) in relatie zijn, is iets wat over ‘samen-zijn’ gaat en het is iets wat meestal enige vertraging, dus tijd, vraagt. Dat is nou precies wat bij deze Corona/ Vaccinatie discussie het pijnpunt is! Het is me echt een raadsel hoe we hierin kunnen verbinden vanuit al die verschillende perspectieven en niveaus van ‘aanwezig zijn’ terwijl we er wel allemaal mee te maken hebben, een soort van ‘in het zelfde schuitje zitten’. Er is dus wel een samen…. Nu nog ‘zijn’ wellicht..? Dat brengt mij tot nu toe steeds terug bij mezelf… het blijven waarnemen, voelen, onderzoeken en ontmoeten in mezelf en vanuit die plek kom ik in een grotere ruimte… of die collectief ook genoeg zoden aan de dijk zet….?! Ik weet het werkelijk niet.
    Dank je wel Sanne, je motiveert mij om steeds opnieuw mijn waarheid te onderzoeken en daarin te blijven staan.

    Antwoord
  5. Suus

    Herkenbaar, veel mensen kunnen de andere kant gewoonweg niet horen. Ik luister naar ze, vraag waar ze het meest bang voor zijn en vertel kort en krachtig waarom ik er niet voor kies om aan een medisch experiment mee te doen. En dat de tijd zal leren of ik daar goed aan gedaan heb. Liefs!

    Antwoord
  6. Sacha

    Wow, herkenbaar, soms ga ik het gesprek nog aan en draai ik het gelijk om. Ik zeg dan dat ik blijkbaar een levensgevaarlijke gek ben die zich niet heeft laten prikken en al 2x C gehad heeft, gekeken naar de symptonen… dat ik 2 kinderen met vaccinatie schade heb en dat vaccineren helemaal niet zo veilig is als wordt beweerd en dat we al heel lang voorgelogen worden…en sluit af met dat er een andere wereld aan gaat komen waarin iedereen vanuit hartsverbinding met elkaar en de aarde zal samenleven…en ik ga dan weg

    Jouw teksten zijn mijn inspiratiebron, blijf alsjeblieft schrijven! Liefs Sacha

    #keuzevrijbijmij

    Antwoord
  7. Fia Visser

    Massa hypnose. Dat is wat er aan de hand is. Mooi verhaal Sanne. Het is zo

    Antwoord
  8. Ozira Willeke

    Jeetje Sanne, wat knap dat je ook in dit gesprek nog helder na kon denken. Ik geloof dat ik in deze situatie met open mond en grote ogen had staan luisteren, zoekend naar woorden.
    En wat ik mooi vind is dat iedereen in de diepte dezelfde verlangens heeft, maar dat het aan de oppervlakte haaks op elkaar staat. Ja, onze zelfgenoegzaamheid en angst aankijken is volgens mij ook de grote uitnodiging. En durven zakken naar de gezamenlijkheid. Wat fijn dat jij er over schrijft.

    Antwoord
  9. Beata

    Respect Sanne. Ik lees graag je blogs en kijk naar de filmpjes die je deelt. Ik vind het belangrijk om ook andere info te horen/lezen/zien dan enkel wat de regering(en) willen dat je mag horen/lezen/zien. Ga door met schrijven Sanne, jouw stem wordt echt gehoord en steeds meer mensen worden wakker uit deze trance.

    Antwoord
  10. Sandra

    Mooi stuk weer, Sanne, ik ben een grote (vrij nieuwe) fan! Dit even terzijde.
    Waar ik me tegenwoordig aan vast hou is de gevleugelde uitspraak: “Ga nooit mee in een discussie over godsdienst of politiek”. En de corona-discussie is dat volgens mij allebei.
    Het kost mij overigens ook heel veel moeite om me er buiten te houden en het gaat ook nog wel eens fout :).

    Antwoord
  11. Wout van den Berg

    Beste Sanne,

    Dank voor het delen van deze ervaring met mij. Zeer herkenbaar en niks nieuws eigenlijk, daar ik al te vaak in dergelijke situaties terecht ben gekomen. Maar zeker verdient dit mijn respect en lof. In het begin moest ik mijn onderzoek, stellingen en overtuigingen altijd opleggen aan anderen als hierover anders werd gedacht. Letterlijk een kind lerende.

    Aldoende leerde ik door de jaren heen, nu zelfs vaak niks meer zeggende zelfs, alleen maar luisteren. En ja, zelfs wanneer ik werkelijk besef dat de meerderheid geen idee heeft waarover ze het hebben, dus zij kennelijk geen gehoor geven aan hun Hogere Voelen ofwel Ziel, is hun eigen wil en keuze en blijf ik nog steeds stil. Hun leerproces. Ze zijn er dan nog niet aan toe. Ik voel mij ook niet beter ÓF minder dan hen, dat doet niet terzake. Dit is egoisme niet altruïsme. Zelf hoef ik hun bevestiging niet meer te hebben. Het doet mij niets meer of minder meer. Ik wil niet overkomen als een perfect alleswetende of een verlicht mens, ook ik ben nog steeds lerende. Maar op dit gebied ben ik wellicht al “geslaagd”. Geef je positieve energie dus ook niet meer zomaar weg, Sanne.

    Echter jouw ervaring hierboven laat wel daadwerkelijk COGNITIEVE DISSONANTIE 2.0 ofwel op een compleet nieuw Universeel niveau zien zeg hahahaha. Ik kan nu ook even gewoon ontspannen lachen, omdat er zojuist weer eens een alwetende trillende energie door mijn chakra systeem ging, die mij weer liet beseffen hoe komisch onze egowereld eigenijk ook weer niet is 🙂

    Ik wist ook wel dat er helaas nog veel naïeve en domme mensen bestaan. Helaas. Dus zelfs na alles wat er al is gebeurd op deze aardbol zijn er nog steeds talloze mensen die niks anders willen onderzoeken c.q. simpel de vraag durven te stellen voor henzelf, of er misschien toch wel degelijk een complot tegen de mensheid gaande is. Een complotfeit dus, geen theorie.

    Zucht. We zien wel hoe het afloopt. Ik zal net als jij in ieder geval mijn woordje doen als mensen erom vragen en houd dan ook geen blad voor de mond. Way men er dan mee doet, is hun eigen zorg.

    Veel Liefs en Hartegroet,

    Wout.

    Antwoord
  12. Jacolien JAC Training & Coaching de Koning

    Je schrijfsels lees ik graag; het zet me aan tot zelfreflectie, dank daarvoor. Ja, nederigheid…. die hand in hand gaat met het beset dat ieder van ons goddelijk is, het lijkt een contradictie. We mogen in deze tijd weer her-inneren wie we echt zijn. Diegene die we ‘denken dat we zijn’ heeft volgens mij niet zo veel te vertellen;-) Maar dat denken we vaak van wel, en we vinden en moeten toch nog van alles. Een hele klus om ons denken op de juiste plaats te zetten en dat is niet die van de leider.

    Antwoord
  13. Ellen Bruins

    Sanne ik herken het wel. Ik heb ook moeite met mijn mond houden. Het is vervelend dat zij net zo overtuigd zijn van hun gelijk, als wij van het onze. Dat is namelijk precies wat ‘ze’ willen, een scheiding in de maatschappij zodat de burgers elkaar corrigeren bij het niet nemen van een vaccin, ipv te respecteren voor elkaars keuze. Ideaal, want straks hoeft de overheid niets meer te doen – het gebeurt vanzelf door de bevolking.
    Zodoende blijf ik erbij dat de vergelijking met de 2e WO wel van toepassing is. Joden werden ook door de buren verraden. Die kant gaat het steeds meer op, in kleine hapklare stapjes zodat het overgrote deel van de mensen het niet doorheeft. Hitler begon ook niet op dag 1 over de gaskamers.
    Ik hoop dat iedereen voor zichzelf blijft denken, en dat je niet bang wordt om je mening te ventileren. Je staat zeker niet alleen, dat bleek zondag op De Dam. We steunen je en bedankt voor het delen van je verhaal want het is erg herkenbaar!

    Antwoord

Geef een reactie

You might like this too …

Blijf op de hoogte!

Schrijf je in op mijn nieuwsbrief om nieuwe artikelen en aankondigingen van nieuwe trainingen direct in je inbox te ontvangen!

 

Dank voor het inschrijven! Je ontvangt een email waarmee je je inschrijving moet bevestigen. Vanaf dan blijf je altijd up-to-date!